Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
《Jimin, δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι τόσο.》είπε η μητέρα του Jeongguk όσο τον έβλεπε να κατεβάζει ένα μπουκάλι Soju.《Και αν κάτι πάει λάθος;》την ρώτησε αγχωμένα.《Όλα θα πάνε μια χαρά.》τον διαβεβαίωσε.
Ένας μήνας είχε περάσει και επιτέλους η τελετή ζευγαρώματος θα έπαιρνε μέρος σε μερικές ώρες. Η μητέρα του Jeongguk προσπαθούσε να τον ηρεμήσει, επειδή τον έπιασε το άγχος της τελευταίας στιγμής και μετάνιωνε τα πάντα που έκανε. Έφταιγε πιο πολύ το γεγονός ότι ήταν χωρισμένος από τον Jeongguk μια εβδομάδα και σχεδόν τον τρέλαινε το γεγονός που δεν μπορούσε να τον μυρίσει καθόλου.
Στην ίδια κατάσταση ήταν και ο Jeongguk. Ο πατέρας του τον είχε κλειδωμένο μέσα στο σπίτι και η μόνη του πηγή χαράς ήταν οι φωτογραφίες του Jimin που είχε στο κινητό του. Απαγορευόταν να του μιλήσει κιόλας από το τηλέφωνο. Για μια ολόκληρη εβδομάδα δεν τον είχε μυρίσει, ένιωθε ότι ο λύκος του όπου να ναι θα έβγαινε από μέσα του και θα σκότωνε όποιον βρισκόταν ανάμεσα σε αυτόν και τον Jimin. Αλλά μπορούσε ακόμα να τον ελέγξει.
《Jimin, γλυκέ μου, πάνε να βάλεις το φόρεμα σου.》είπε η κα. Jeon και έφερε το φόρεμα από το δωμάτιο του Jimin.
Ο Jimin άφησε κάτω το μπουκάλι και κοίταξε το λευκό, λιτό φόρεμα. Έφτανε μέχρι τα γόνατα και ήταν αρκετά λεπτό ώστε αν κοιτούσες πολύ προσεκτικά θα μπορούσες να δεις το σώμα του Jimin από κάτω. Έπεφτε απαλά στο σώμα του και αλήθεια αναδείκνυε με τον πιο όμορφο τρόπο την καλίγραμμη φιγούρα του.
Μόλις το κοίταξε κατάλαβε ότι αυτή η μέρα ήταν μια μέρα ευτυχίας για αυτόν και τον Jeongguk. Ήταν η μέρα που θα έδειχναν ο ένας στον άλλον πόσο αγαπιούνται, θα γίνονταν ένα και θα ήταν ένα βήμα πιο κοντά στο να χτίσουν την οικογένεια που τόσο πολύ θέλουν.
Πήρε το φόρεμα στα χέρια του και πήγε να το βάλει. Μόλις το φόρεσε κοίταξε τον εαυτό του και κοκκίνησε. Σκέφτηκε πως το ταίρι του θα τον έβλεπε με αυτό το υπέροχο φόρεμα μετά από μία εβδομάδα που είχαν να δουν ο ένας τον άλλον.
