နံနက္ခင္းေရာက္တာနဲ့ ေဆးရုံကေနဆင္းဖို့ျပင္နေသာsuga
စိတ္မွာ Hobi ဆီကိုသာစိတ္ေရာက္ေနပိး
jimin စိတ္ပူကာတားေနမွာစိုးလို႔ ေဆးရုံလူနာေစာင့္
ဆိုဖာေပၚအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ Jimin ကိုအသိမေပးဘဲ
ထြက္လာခဲ့သည္ ေလာေလာနဲ့မို႔ ရုတ္တရက္ေခါင္းကကိုက္တာေတာင္ ေဆးမေသာက္ဘဲ အားတင္းကာ
hobi ဆီကိုသာအေျပးလႊားသြားေနပါေတာ့သည္
Suga ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေတြ႔လိုက္ရတာကဧည့္ခန္းေရွ့မွာ ပစၥည္းေတြ ပြလန္က်ဲေနပိး
သူကိုမ်က္လံုးနီျကီးမ်ားနဲ့ျကည့္ေနကာ ေဒါသထြက္ေနေသာ hobi"ခင္ဗ်ား ဘယ္ေကာင္နဲ့သြားအိပ္ပိးအခုမွ ျပန္လာတာလဲ"
ကိုယ္ဘက္ ကတစ္ခုေျပာမို့ ရိွေသး သူဘက္ကအရင္
ထြက္လာတဲ့စကား ေျကာင့္
ရင္ဘက္ကိုေအာက္သက္သြားသည္
"ကေလးရယ္ မင္းကလြဲလို့ကိုယ္မွာဘယ္သူမွ
မရိွတာပါ ကေလးရယ္ "လို့ေျပာလိုက္ခ်င္ပင္မဲ့ ေခါင္းကတစစ္
ကိုက္လာေျကာင့္ ျပန္မေျပာမီ
ဒါကို ကေလးသူကို စကားျပန္မေျပာရမလားဆို
ျပီးေဒါသထြက္သြားတယ္ထင္ပါရဲ့
ကိုယ္ကို နံရံဘက္သို႕အားနဲ့တြန္းလိုက္လို႔
နံရံနဲ့ေက်ာျပင္ မိတ္ဆက္ပိးသြားျဖစ္သြားေတာ့သည္"ခင္ဗ်ား ေျပာေလ ဘာလဲအေနတာလား ဟန္ ေျပာေလ"
အားနဲ့ တြန္းခံရတာျပီး ေခါင္းကတစစ္တန္းကိုက္လာတာေျကာင့္ Suga တေယာက္ဘာစကားမွမေျပာနိွင္
ေခါင္းကိုသာဖိနိပ္ကိုင္ ေနမိေတာ့သသည္"ခင္ဗ်ားဘာဖစ္တာလဲ Min yoonki"
"ဘာမွ မျဖစ္ဘူူး ကေလး"
လို႔ေျပာေနရင္းတန္းလွမ္း
တျဖည္းျဖည္းမ်က္လံုးမ်ား ဝါးလာကာ hobi ေရွ႔မွာတင္
ပစ္လဲပိး အေမွာင္အတိသို့
တဖန္ျပန္ ေရာက္သြားပါေတာသည္"ဒီမွာ ခင္ဗ်ား min yoonki "
Hobi လည္းသူေရွ့တြင္ပစ္လဲသြားေသာ suga ကိုေပြ့ထားလိုက္ကာ လူပ္နုိးလိုက္သည္"yoonki hyung သတိထားပါအုန္း hyung hyung min yoonki hyunggg!!!"
--------------------
hobi တေယာက္မနက္နုိးနုိးခ်င္း မ်က္လံုးဖြင့္မိတာနဲ့
ညကအေျကာင္းကို ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္မိ
ဧည့္ခန္းျကည့္လိုက္ေတာ့ ပစၥည္းေတြက ညကအတိုင္း
ျပန္ျ့ကဲ ေနလို႔ ညက ျပန္မလာတဲ့သူေျကာင့္
လူကိုပိုေဒါသထြက္လာသည္
YOU ARE READING
Default Title - Why?
Action" ဘာလို့လဲ ကြ်န္ေတာ္ကို မေျပာခဲ့တာလဲ" "ခ်စ္တယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"