#04

0 0 0
                                    

It's painting in white canvass. A stroked in every side gives a pattern. A hurtful pattern. Splashes of red paint. Dying color of roses. Scream of guns. A spark when it shot. A questions that's hunting every night and a hand that full of sin.

My mother is just always smiling at me when I asked her what's with my name. She said it symbolizes her life. Dull and black. Gloomy and dark. I didn't get it. Now I was wondering, is she suffered a lot that's why my named has it.

She knew that she will die mercilessly. She knew that she will live miserably. She knew everything. And now she knew that I will live in a thread of shadows in past.

I stared at the white gate. Inside it has Spanish Ancestral Mansion. May naalala ako pero hindi ko matukoy kung ano. Malabo pero pamilyar.

Nagtago ako sa isang puno nang makita ko ang isang kotseng lumabas mula sa gate. Hindi tinted kaya nakikita kung sino ang nasa loob. Vyin Andolong. Sinundan ko lang nang tingin hanggang mawala na sa paningin ko.

I don't have answers yet but I have something in my mind. My father did terrible thing to her that's why she want us to crawled in sharp nails. Hindi pa ko handa para harapin sya. Hindi pa. Not yet when everything is still fresh.

"Saan ka na naman nagpunta?" Nakapamewang habang nakakunot a ang noo. Richie Mabini strictly standing on me while the pink apron covering his half naked body.

Sinamaan ko sya nang tingin. Too noisy. Matagal na rin syang nandito sa poder ko. Kaya lalong lumalaki ang ulo nitong lalaking ito. Masyado rin syang maingay.

Nalukot lang ang mukha nya nang nilagpasan ko lang sya.

"Oizys." Napataas ang kilay ko nang hinawakan nya ang braso ko para hindi tuluyang lampasan sya.

His face is distorted. Pabuka buka pa ang labi nya pero walang lumalabas na salita. Naiinip ako kaya gamit ang hintuturo ay tinusok ko ang dibdib nya. Ramdam ko ang katigasan pero pinangsawalang bahala ko nalang.

"Look, your father asked me to babysit you by the end of the month. Kaya lang kita pinapayagan ditong tumuloy kahit tapos nang humilom ang sugat mo dahil doon. Now it doesn't mean you will step in my boundaries. Got it?"

A emotion passed in his translucent eyes. Pumikit nalang sya nang mariin bago ako tignan nang matiim. Napakunot ako nang noo nang may mapansing kakaiba.

It just like flick. I see a bright silhouette in the hanging mirror. Magsasalita na sya nang sumigaw ako para madapain sya. His body covered in me while thousand of bullets flying us.

Tinadtad ang bahay ko nang ilang balang tatama para sa akin. I loud screeching I heard symphony of beaming sound of daggers of little deaths.

Napapikit nalang ako nang mariin habang natatamaan nang mag tumatalsik na piraso ng gamit. Richie Mabini didn't surpass on the things flying.

Isang minuto. Sa isang minuto tinadtad nang bala ang bahay na ginawa ni Papa. Isang segundo pang katahimikan ang namayani pagkatapos paulanan ng bala ang bahay. Mabini still hugging me. His body tensed and so I am. Parang tumakbo ako dahil hinihingal na nakatulala.

Nagising ako nang mabilis bago umalis sa bisig ni Mabini. I heard he called me but I ran outside.

Isang itim na van ang naabutan ko na papaalis. I clenched my fist when my eyes darted in plate number below.

Apostle.

The red and blue lights blinding my eyes. A three police car scattered in front of my house. Richie Mabini is on the far side. Talking to police man with a tall guy.

Napahikab nalang ako habang nakaupo sa sementong bahagi sa harap nang bahay. It's still echoing. The bullets that going to hit me. They didn't know that Mabini is in my house. Target talaga nila ako. I wondering they knew that I killed their leader that's why they want to assassinate me or Vyin Andolong wants me dead.

Never Die Where stories live. Discover now