Do:Kai ya~ငါတို႔ေဆးရံုေ႐ွ႕ေရာက္ေနၿပီ~
Doက ဖုန္းဆက္တာေၾကာင့္ Kaiတို႔၃ေယာက္
အျပင္ထြက္လာၾကသည္။Dutyက ၿပီးၿပီေလ~Kai:Aigoo~Sooက မ်က္မွန္နဲ႔မွ ပိုေတာင္လွေနသလိုပဲ~
Kaiက ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း Doနဲ႔ ပါးကိုညႇစ္ကာ ေျပာ
လိုက္သည္။Doက ပံုဆြဲဝါသနာပါတာေၾကာင့္ အခုဆို Webtoonဆြဲတဲ့ စာေရးဆရာျဖစ္ေနေလၿပီ~Chan:Baek ya~ပင္ပန္းေနၿပီလား?
Baek:ပင္ပန္းတယ္ရယ္လဲ မဟုတ္ပါဘူး~ကိုယ့္
ကုမၸဏီ ကိုယ္ ဦးစီးေနရေတာ့~~Baek hyunကေတာ့ သူ႔မိဘ ကုမၸဏီမွာ အလုပ္
လုပ္ေနတာပင္~Chan:Baekက Suitနဲ႔ဆိုေတာ့လဲ လူႀကီးေလးက်ေနတာပဲ~
Se:အာ့ဆို မင္းတို႔ျပန္ေတာ့ေလ~
Kai:မင္းကေရာ?
Se:ငါ အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးလို႔ ေဆးရံုမွာခနေနလိုက္
ဦးမယ္~Chan:ေနတာလဲေနေပါ့ကြာ~ကိုုယ့္ကိုုကိုုယ္လဲ
အနားေပးဦး~အလုပ္ေတြခ်ည္းတြန္းလုပ္မေနနဲ႔~Se:ေအးပါ~
All:အာ့ဆို ငါတို႔သြားၿပီေနာ္~
Se:Imm~~
Sehunလဲ ထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ေတြကိုေငး
ရင္း~Se:လြမ္းလိုက္တာHanရာ~~
"Sehun~~"
Se:ေၾသာ္~ဟယ္ဂ်န္း~
ဟယ္ဂ်န္း:မျပန္ေသးဘူးလား?
Se:အင္း~ခနေနလိုက္ဦးမယ္~
ဟယ္ဂ်န္း:ေၾသာ္~အင္းအင္း~အာ့ဆို ငါျပန္ၿပီ
ေနာ္~Se:အင္း~
Se's pov:(ဟယ္ဂ်န္းနဲ႔ ျပသနာေတြ႐ွိခဲ့ေပမဲ့ Hanက ဟယ္ဂ်န္းကို ေခၚလိုက္ပါ တေဆးရံုထဲမို႔ မေခၚမေျပာမေနရန္ မွာခဲ့တာေၾကာင့္ ဟယ္ဂ်န္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေခၚျဖစ္တာပါ~~)
_________________________________________
"ဘာလို႔ Seoulမွာလဲ"Lu:ေဆြးေႏြးရမယ့္လုပ္ငန္း႐ွင္က Seoulမွာေနလို႔ေပါ့မားရာ~
Lu'Omma:ဒါဆိုလဲ ကိုယ္စားလႊတ္လိုက္~သား
ကိုယ္တိုင္သြားစရာမလိုဘူး~Lu:က်စ္!မား~~
Luhanနဲ႔သူ႔အေမဟာ Luhan Koreaကိုသြားရမဲ့ကိစၥနဲ႔ အျငင္းပြားေနၾကတာပင္~
ESTÁS LEYENDO
Love is sweeter than Chocolate🍫
RomanceLuhan~~ ေက်းဇူးျပဳၿပီး တခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ အတိတ္ေမ့သြားခ်င္တယ္ သူ႔ကိုဘယ္ေတာ့မွမမွတ္မိေလာက္ေအာက္ထိ Sehun~ မင္းကငါ့ကိုေမ့သြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါကမင္းငါ့ကိုမွတ္မိတဲ့အထိ ႀကိဳးစားေနမွာXiao Luhan.....