*PROLOGUE*
Love is like a math question if you dont know the answer you will stare at it and wait until the time is up.
Hi guys im Alyanna Irish Swift im only 19 years old and i would like to tell you that im an architect. Im Half Irish and half korean and 1/4 pilipino cause my mother is half filipino and korean. I met a guy named Niall James Yu and he's my Boyfriend of course.
Nasa office kame ngayon ni niall at nagsisigawan wala kameng pakialam kase wala namang makakarinig sa amin.
"I dont freaking care just abort the child!" Sigaw nya.
"Are you insane? How could you?" Sigaw ko rin sa kanya.
"No im not. Yanna ang bata ko pa para maging daddy mag isip ka naman!" Sabe nya habang sinusuklay yung buhok nya gamit ang kamay.
"Baket sa tingin mo ikaw lang ba hah! If you dont want to be a father to this child that im carrying we should end this relationship!" Sabe ko na ikinatahimik nya.
"No!" Sabe nya.
No? Anong no? Anong ibig sabihin nya na ayaw nyang matapos kame huh bilib ako dito ang tibay ng sikmura eh.
"No cause i can't be a father to that child! Im...im sorry yana!" Sabe nya. Yayakapin nya sana ako kaso tinulak ko sya palayo.
"Sorry! All this years im listening to you and im always there for you. But you've never been there for me!" My tears start to fall.
"Yanna...im so..."
*pak*
Sinampal ko sya ng sobrang lakas kaya namula ng husto yung kaliwa nyang pisnge. Nakahawak sya doon at natulala sa ginawa ko. I think i slap him so bad.
"Im sorry too niall! After this you will never see me!" Sabe ko at umalis sa office nya.
Sumakay ako ng elevator at pinindot ko yung button para sa ground floor nakita ko pa syang lumabas ng office nya at hinabol ako kaso huli na sya dahil nagsara na yung pinto ng elevator. As the door open i run faster as i can because i know niall will not let me go.
Sumakay ako ng kotse ko at nagdrive. Hindi ko alam kung saan ako pupunta basta pinaharurot ko yung sasakyan ko ng sobrang bilis. Dahil sa sobrang bilis kong magpatakbo hindi ko na nagawang magpreno dahil may kotse akong makakabangga and the next thing i know nagdilim na ang paningin ko.
When i hear a voice i know it's my mom and my ate. Unti unti kong minulat ang mata ko at nakita ko sina mom, dad, at ate. Nilapitan agad ako ni mom at hinawakan ang kamay ko. Bakas sa mata nila na nag alala sila ng husto.
"Thank'sgod yanna your awake!" Sabe nya at parang naiiyak.
"Mom! What happened?" Tanong ko.
"Naaksidente ka! Nalaman namin yon dahil nakuha ng mga police ang i.d at cellphone number namin sa wallet mo!" Paliwanag ni mom.
"Im sorry mom.." sabe ko.
"No don't be yanna! The doctor said your 2 months pregnant is that true?" Tanong ni mom. Napaiwas ako ng tingin kay mom nahihiya ako sa kanila dahil ang bata bata ko pa para magka baby pero siguro kailangan ko tong harapin no matter what happen!
"Yes mom im two months pregnant! Sorry i did'nt tell you earlier because im scared!" Paliwanag ko.
"We understand you sweetie! Actually natuwa kame ng mom mo ng malaman naming magkaka apo na kame!" Bigla nalang nagsalita si dad.
