BÖLÜM 2

95 10 4
                                    

Gözlerimi açtığımda burnuma gelen koku ile hastanede olduğumu anladım. Doğrulmaya çalıştığımda kolumda serum olduğunu fark ettim. Serumu çıkartmaya çalıştığım sırada doktor odaya girdi ve engel oldu.

Doktora yönelerek:

Doktor bey ben buraya nasıl geldim?

Sizi buraya bir beyfendi getirdi.

Peki kim olduğunu öğrenebilir miyim?

Malesef kendi hakkında hiçbir bilgi vermedi.

Peki. Ne zaman taburcu olabilirim?

Taburcu işlemleriniz halledilmiş serumunuz bitince gidebilirsiniz.

Teşekkür ederim.

Bişi değil.  Doktor odadan çıktıktan sonra hemen çantama uzanıp telefonumu aldım. Saate baktığımda gece 1'di ve Masal'dan bir sürü cevapsız aramayla mesaj vardı. Direk Masal'ı arayıp Sera hastanesine gelmesini istedim.Masal direk sorularına başlayınca'' Hemen gel '' diyip telefonu yüzüne kapadım. Ve çantamın içine atttım. Serumumun bitmesine az kalmıştı ki Masal gelmişti. Bi 5 dk Masal'ın sorularıyla geçmişti ve bende her sorusunda evde anlatırım diyordum. Sonunda serum bitince Masal'dan hemşireyi çağırmasını istedim. Tabi benim canım aptal arkadaşım ilk önce '' Kölen mi var git kendin çağır '' dedi ama sonra kolumu gösterince hee diyip koltuktan kalktı. Tabi koltuktan kalkarken mızmızlandı ama ben ona en kötü bakışımı atınca direk kapıyı  açtı ve hemşireyi çağırmaya gitti. Tabi arkasında kahkalara boğulan beni bıraktı ama Masal'ın cırlamasıyla gülmeyi bırakıp ayağa kalkmaya çalıştım. Fakat boşa çabaydı ki kolumda serum vardı ve bu yüzden kalkamadım. Bende kolumdaki bandı çıkarıp hemen koşarak kapıya yöneldim. Birde ne göreyim önümde Masal ve onun önünde koskocaman sapsarı tüyleri olan bir köpek vardı. Tabi ben köpeği gördükten sonra sadece Masal'ın ''Rüya'' diye bağırmasını duydum ve beni  birinin kollarına alıp sedyeye koymasını hissettim.  Uyandığımda tekrardan hastanede olduğumu gördüğümde derin bi uff çektim. Masal uyandığımı görünce direk o rahat sıcacık mavi( benim en sevdiğim renk) kadife koltuktan kalkıp benim yanıma geldi. Boşuna aptal demiyodum yani o koltuğu gözüme kestirmiştim özellikliklede mavi olması dolayından. Şurdan bir çıkmayı başarırsam o koltuğu alacaktım(!)(Tabi dikkat çekmeden nasıl alacaksam. )Neyse bunları düşünmeyi erteleyebilirdim çünkü  çok başım ağrıyordu. Sedyeden kalkıp çantamı aldım, dışarı çıktım. Masal böyle mi eve gidiceksin diyince başımın ağrıması  nedeniyle Masal' a çıkışıp ne varmış tipimde evet eve böyle gidicem beğenemedin mi hanımefendi dedim. O da eliyle üstümü gösterip üstüne bir bak istersen dedi. Ben hemen üstüme baktım üstümde o hastaların giydiği mavi şeyden vardı ( bende neden götüm donuyor bu havada diyordum meğerse bu elbise yüzündenmiş). Bende bazen aptal olabiliyordum ama bazen ve birazcık ama benim canım Masal'ım dünyanın en hakiki Türk malıydı. Sevgililerinin neden bunla cıktıklarını anlamıyordum. E saç desen onun siyah  benim kumral göz desen benim gözlerim onunkinden daha güzel ten desen onun buğday benim beyaz ama niye onun 20 çıktığı varda benim 1 kişi ( o da beni aldattı) neden çıktıklarını hiç anlamıyordum. Direk odaya girdim ve Masal' ı odadan çıkarıp üstümü giydim. Üstümde dün kü elbiselerim olunca o an aklıma geldi ve ağlamaya başladım. Masal hıçkırıklarımı duyduğunda savaşa gidiyormuş gibi odaya girip bana sarıldı. Ne oldu diye sorunca artık dayanamadım ve olanları anlattım. Cem'i yatakta başka bir kızla uyurken gördüğümü eve gelirken de bir arabanın çarpıp gitmesini anlattım. Beni buraya kimin getirdiğini sorunca hatırlamadığımı doktorlarında bilmediğini söyledim. Masal beni yerden kaldırıp hadi artık eve gidelim yorulmuşsundur dedi. Bende tamam dedim. Beni yerden kaldırdıktan sonra muhasebeye para ödemek için gittik ama muhasebedeki kadın paranın ödendiğini söyledi. Masal tabikide hiç kadının sözünü bitirmesine izin vermeden kim ödedi diye bir soru yöneltti. Kadın bilmediğini söyleyince bende üstelemeden Masal'a hadi gidelim boşuna üsteleme kim ödediyse sağ olsun yani dedim. O da benim çok yorulduğumu görünce hiç üstelemeden tamam dedi ve hastaneden çıkıp Masal'ın  arabasına bindik. Eve gidinceye kadar hiçbir şey konuşmadık zaten eve gelince ben kapıyı açıp direk odama girip günlüğümü yazdıktan sonra uyudum.

TesadüfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin