GBS 1; The Lawyer's Beloved (BxB) (Mpreg)

CHAPTER 1: Clyden

Papauwi na'ko at mag-aalas dose na.. grabe ang mga pasyente ngayon, well, lalo na yung isang lalaking nabaril sa may tagiliran
Naging critical pa yung condition n'ya but luckily successful parin ang operation.. He's my patient and I am one of the most trusted Doctors dito.. don't get me wrong 'cause that'll never get into my head

Malapit na ako sa bahay nang may makita akong batang lalaki sa gilid ng daan.. at para bang umiiyak ito.. balak ko sanang lagpasan pero mas nakokonsesya ako at may nagsasabi sa loob ko na tulungan ko ang batang yon.. Aishh!
Itinigil ko ang kotse at bumaba, lumapit ako sa bata pero.. mas nagulat ako sa nakita ko sa likuran nito..
Isang bangkay.. kinilabutan ako dahil dito pero mas nag-aalala ako sa bata.. pwedeng maging sanhi ito ng trauma sa kanya

"M-Mama..?" Sabi ng bata habang hinihila ang laylayan ng coat ko..
Huh? Ako.. Mama daw?

"Ah eh sorry bub pero.. hindi kase ako ang mama mo eh.. pero can I ask what happened to you and why are you here?" Tanong ko sa bata.. naawa naman ako kase napagkamalan nya akong mama n'ya 'wala na ba s'yang ina?' Hayss

"B-Bad guys are chasing us..." pagkabanggit n'ya noon ay yumakap s'ya sa akin at doon umiyak
I pat his head and carry him

"Ok bub.. do you wanna come with me?" Tanong ko dito pero tinitigan n'ya lang ako sa mata na para bang nanunuri.. ay wow iba rin ang batang to
"Pero.. how about Mang Jaime po? He.. s-sacrificed just for me..." sabi n'ya at doon ay humikbi.. napakatalinong bata..

"Ako na ang babala bub.. don't worry about it ok? I know that Mang Jaime is ok now.. because you're safe.." Pag-aalo ko dito tumigil naman ito pero nakayakap parin sa leeg ko
What a sweet cbild
Tiningnan ko ang lalaking tinutukoy n'yang Mang Jaime.. duguan ang ulo nito at halos sira sira narin ang damit..

Ipinasok ko muna ang bata sa kotse at tumawag sa Hospital kung saan ako nagta trabaho
"Hello.. nurse Kaye.. pwedeng magpadala kayo ng Ambulance dito sa ****** Avenue please hurry up!"
.
.
.
.
.

Hindi rin nagtagal ang pagdating ng ambulansya at sinabi korin na ako na ang bahala sa charges nya sa hospital

Binalikan ko ang bata sa loob at nakita ko itong nakatulog na
Napabuntong hininga nalang ako at inayos ang pwesto n'ya and luckily may kumot pa ako dito sa kotse

Sumakay narin ako at dumiretso na sa bahay... hindi rin naman ako nahirapang buhatin ang bata kase magaan naman s'ya

Anywaysss.. I just live in a small apartment.. why? Because I'm just alone hindi rin naman ako magastos
Hayy... ihiniga kona ang bata sa kama at inayos ang pwesto n'ya siguro bukas bibili muna ako ng masusuot n'ya

Ano bang meron sa araw na ito? Hayss.. bahala na nga..

《END OF CHAPTER 1》