Psikolog-Woosan

22

2 saat oldu kimse bişey demiyo içeri girmeye iznimiz yok kapıda bekliyoduk

Doktorlar birazdan uyanıcağını görebileceğimizi söyleyip gitti  . Ben içeri giremezdim onu göremezdim beni aldattı o beni , duygularımı umursamadı aldattı gitmeliydim.

W:hyung benim eve gitmem gerek

Hwa: san nolucak görmicek misin

W:hyung biz ayrıldık ben görmek istemiyorum lütfen buraya geldiğimi söylemeyin

Hwa: ama neden ayrıldınız

W: boşver hyung ben gidiyorum dikkat edin bana haber ver olur mu

Hwa: tamam veririm

Hemen hastaneden çıktım eve gittim içeri girdiğim gibi ağlamaya başladım neden bunu bize yaptı kı *sus mal ya hala neden aldattı diyor nerden biliyon aldattığını*( sus ya sen sapsın bilmezsin bunları aldatıyor işte) *şu hayatta senden gerizekalısını görmedim aşkım*( aşkım deme manitam var benim) *Yoo ayrıldın ya of mal demekten bıktım ya *

Yatağıma gittim uyursam unuturdum belki *he he unutursun*(sus artık) *Yoo* yattım ilk uyuyamadım aklım San'da kalmıştı öyle dururken uyudum.

Uyandığımda saat gece 4 olmuştu telefonuma baktım hwa hyung yazmışmı diye .

Yazmamış mk?????

Açlık hissi gelince mutfağa gittim  ne yesem diye düşünürken ramen yapmaya karar verdim çünkü kolay.

Yemeğimi yedim ama uykum yoktu yarım kalan filme devam ettim saat 6 olmuştu binadan sesler geliyodu hemen kapının deliğinden baktım San'lar gelmişti yüzü çok soluk duruyodu çok hasta gibiydi *bi zahmet aq ateşi 42 olmuştu *

Hyunglar yanında kalır mıydı acaba of ya ben de gidemem kiim bakıcak aman banane manitası gelsin baksın .

Hello arkedaşlar