Unicode
"Min..!! ကျောင်းသွားမလို့လားတူတူသွားမယ်လေ.."
ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသောအသံကြောင့် jiminတစ်ယောက်လန့်သွားဟန်ပင်..။
သို့သော်လည်း သိပ်ပင်မကြာလိုက် မျက်နှာတွင် ထင်ဟပ်လာသောစိတ်ရှုပ်နေမှုများက အရိပ်အကဲလိုက်ဖမ်းစရာ
မလိုတဲ့အထိ သိသာနေခဲ့သည် ။
"အင်း..မင်းရောဘာလာလုပ်တာလဲ.."
စိတ်မပါလက်မပါနှင့် ပြန်ဖြေသည့်လေယူလေသိမ်းက အထိနာစေရန်လုံလောက်သော်လည်း
မသိချင်ယောင်ဆောင်နေသည့် Jeonအတွက်တော့..
ပန်းနှင့်ပေါက်သည်ဟု ခံယူထားသည့်အလားပြုံးဖြီးနေသည်
"Min..ကိုယ်တို့မဒိတ်ရတာကြာပြီနော်.."
အမေးစကားနှင့် အဖြေစကားဟာ ညှိစရာမလိုအောင် ကွဲလွဲနေလျက်..လက်ဖဝါးသေးသေးဖောင်းဖောင်းလေးအား..ဆွဲယူဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။
"Date ??ဘာဒိတ်လဲ..ဘယ်အချိန်ရောက်လာမယ်မှန်းမသိတဲ့
လူတစ်ယောက်ကို
ငါတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်စောင့်နေရမဲ့ ဒိတ်မျိုးလား..?
စိတ်မဝင်စားဘူး Jungkook.."
ဆွဲကိုင်ထားသည့်လက်အား ဖြုတ်ချရင်း မျက်လုံးထဲသို့စိုက်ကြည့်ကာ တစ်လုံးခြင်းပီပီသသဆိုလာခဲ့ပြီး လမ်းဆက်လျှောက်သွားပြန်လေရဲ့..
"Min အဲ့ကိစ္စကိုအခဲမကျေသေးဘူးဘားဟင်..ကိုယ်အနူးညွှတ်တောင်းပန်ပါတယ်နော်.."
လက်လေးအားပြန်ဆုတ်ကိုင်ပြီး မျက်နှာငယ်နှင့်
ခခယယတောင်းပန်နေသောသူသည် မြင်တွေ့ရသူတိုင်း ဂရုဏာသက်စရာကောင်းသော်လည်း
jiminဆိုသည့်လူသားလေးကတော့ မျက်နှာလွဲပစ်ရက်သည်။
"အခဲမကျေစရာလား..
ဒီမျိုးတွေကသံမှိုတက်အောင်စွဲနေပြီ ခံစားရတာများတော့ နည်းနည်းအောင့်သက်သက်နိုင်ရုံပေါ့.."
"ကိုယ် Minကိုအဲ့လိုခံစားရစေဖို့မရည်ရွယ်ပါဘူး..တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်.."
"ဘယ်အချိန်ထိလိုက်နေဦးမှာလဲ jungkook..
သွားစရာရှိတာသွားစမ်းပါ..ငါ့ကိုလာမရှုပ်စမ်းနဲ့.."
မျက်နှာပေါ်သို့ကျနေသော ဆံပင်များကို နဖူးပေါ်သက်တင်ရင်း မျက်မှောင့်ကျုံ့ကာပြောဆိုလာသည့် Minကြောင့် မဆိုစလောက်လေး ဒေါသထွက်လာရသည်..
YOU ARE READING
I WANT TO BE HIS LOVE (Completed)
FanfictionThis is my first fic. အထီးကျန်နေတဲ့ကျွန်တော့်အတွက် ...လက်လေးကမ်းပေးပြီးမှ ဘာလို့ပြန်ဖြုတ်ချခဲ့တာလဲ Jeon......။ ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ.... ဒုတိယဟာဘယ်တော့မှပထမမဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာကို..... #Park jimin This is my first fic. အထီးက်န္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္အတြက္...
