4.Bölüm

10 0 1
                                    

Selamm<3

Bakalım bu bölüm sizleri neler bekliyor? Okumadan yorumlara tahminlerinizi yazabilirsiniiz :)

İyi okumlarrrr🌺🌺

°
Saatler o kadar çobuk geçiyorki ne yaptığını bile bilmiyorsun. Tabiki zamanın geçmesinde yardımcı olan en büyük şey de kafamın içindeki düşünceler. Zehra'yı def etmiş olmaları lazım çünkü hava kararmaya başladı bile,cenazeye gidemediğim için içim buruk ama aslında iyi ki de gitmemişim diyorum gitseydim dayanamazdım. Zehra'nın küçücük bedenini toprağa koymaları benim için ölüm. Hazar ve benim dedemin arasında ne olabilir çok merak ediyorum,burdan nasıl çıkıcaz? O da var en büyük sıkıntı burdan çıktıktan sonra napıcam? Eve gidemem gidersem sadece eşyalarımı almak için o evde asla yaşamam. Zehra için annem ve babam'a katlanıyordum artık Zehra yoksa onlar da yok. Hazar'a baktım telefonuna bakıyordu 1 saat önce fln ikimizede ekmek arası yapmıştı çok yemedim iştahım yoktu sonra da zaten mutfağı topladım ben şimdi de küçük olan camdan dışarıyı izliyorum.Düşüncelerimi bölen şey telefonum dan gelen bildirimi kafamı kaldırdım telefonuma bakacağım sırada hazar da bana baktı telefonumu elime alıp ekranını açtım. Eda'dan mesaj gelmişti.

"Bebeğiim,Zehra'nın cenazesi oldu mu? Sen hala o bizim bilmediğimiz dağ evinde misin?"

Tam eda'ya cevap yazacakken telefonum kapandı Allah kahretsin!

"Offff"dedim Hazar dönüp bana baktı

"Noldu"

"SANANE BE!" diye bağırdım bağırmak değil cırladım.

"Tamam ya ne dedik sanki"

Öldürücü bakış attım hemen önüne döndü şuan çok sinirliydim telefonsuz ne bok yiyeceğim ben ağlasam mı şuan? Bunun için de ağlanır mı be Selin! Tabiki ağlanır ya Allah Allah.
Şarj kablosuda yanımda yok off ya,
Telefonu yanıma koydum.

                                   °

Asla vakit geçmiyordu.Hazarla konuşacak hiç bişey yoktu. Telefonumun şarjı da bitmişti sabahtan dışarıyı izledim başka da bişey yapmadım keşke bişey olsaydı da yapsaydım...

"Ben çok sıkıldım"sabahtan kafasını gömdüğü telefonundan başını kaldırıp baktı bende devam ettim "Sen de sıkılmadın mıı?".

"Yoo sıkılmadım."dedi ve telefonuna geri döndü ne yapıyordu bu kadar ya

Uyumaya karar verdim şuan çünkü yoksa sıkıntıdan patlıyacağım şuracıkta zaten saat kaç onu bile bilmiyorum. Koltukta yastığım bataniyem  falan duruyordu direk kaldırıp içine girdim Hazar bana saniyelik bakıp telefonunun döndü inşAllah şarjı biterde görürüm. 

                                 °
Bir sağa,bir sola dönüp durmaktan başka bişey yapmıyordum he bi de tavanla bakışıyorum harika bir duygu zaten artık hep boş duvara bakıcam galiba ve yanım boş olucak çünkü Zehra yok artık...

Tavana baktıkça Zehra aklıma geliyor. Beyaz tavana bakmak çok sıkıcı olduğunu söylerdi hep bende ona süpriz yapıp gece parlayan yıldızlardan almıştım.

"Ablaa bu çok güzel"dedi Zehra ve boynuma sarıldı hafifçe güldüm "Çooook teşekür ederim canım ablam"dedi ve yanağımdan sulu sulu öptü yüzümü buruşturdum

"Ne demek miniğim ama bi daha beni sulu sulu öpmek yok yoksa bozuşuruz"dedim Zehra kıkırdadı burnuna dokundum ve konuşmaya başladım.

"Hadi ama asalım artık miniğim. Ben gidip içerden merdiveni getireyim sende yıldızları paketinden çıkar " dedim Zehra hemen cevap verdi

"Tamam,bende o iş" dedi ve açmaya başladı bende merdiveni geirmek için oda dan çıktım.

Yüzüm de küçük bi tebesüm oluştu hep olduğı gibi Zehra sayesin de Zehra benim hep iyikim oldu.Zehra doğmadan önce hep anne olmanın hayalini kurardım ama sonrasın da hiç kurmadım çünkü ben Zehra'nın annesi gibiydim. Annemin yapamadığı anneliği ben yaptığım için...

                                 °
Kapıya biri çok sert vuruyordu kalkıp bakacak halim yoktu uyku beni kendine çekiyordu. Hazar'ın sesini duydum

"Selin uyan,geldiler çabuk kalkman lazım" gözlerimi zorla açtım. Kapıyı kırılıcak kadar çalıyordu resmen. Hazar kolumdan tutuğu gibi beni kaldırdı ve konuşmaya başladı

"Saklanacak yer var mı burada?" dedi hızlı bi şekilde "Ya da sadece sen de saklanabileceğin bi yer?" hızlıca cevap verdim

"Yok küçük bi yer zaten"dedim derin bi nefes çekti

"Kapıyı kırıcaklar şimdi bizi görseler bırakmazlar en azından senin saklamam gerek"

"Olmaz seni tek bırakmam" birden kafasını çevirip gözlerimin içine baktı ve elimi tutup camın olduğu tarafa gittik diğer eliyle camı açarken kapı sert bi şekilde açıldı.

Hazar'a baktım, Hazar ise kapıyı kıran koca adamlara...

                                    °

Umarıım beğenmişsinizdirr🌸 Sizce bundan sonra nolucak? Düşüncelerinizi bekliyorummm.

Öpüldünüüüüzzz😘😘😙❤❤

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 20, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yanlızlığın Ezgisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin