zawgyi
လူေျခတိတ္ဆိတ္လ်က္ရွိရာလက္မွနာရီကိုနိွုင္းရတုလြင္တစ္ေယာက္ၾကည္႔လိုက္မိ၏အခ်ိန္အားျဖင္႔12နာရီေတာင္ရွိေနျပီ။နိွုင္းရတုလြင္နွုတ္မွသက္ျပင္းေငြ႔ေငြ႔ေလးခ်လိုက္မိ၏။
"ဟူး တစ္ေန႔တာကုန္သြားျပန္ျပီေပါ႔။ေနပါဦးေရွ႔ကလူတံတားေပၚမွာဘာလုပ္ေနတာပါလိမ္႔။ဒီမွာေဟ႔လူခင္ဗ်ားဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ငါဘာသာဘာလုပ္လုပ္မင္းအပူပါလား"
"ကြၽန္ေတာ္ကေစတနာနဲ႔ေမးတာကို။ဒါမွမဟုတ္ ၤ...ကိုယ္႔ကိုကိုယ္သတ္ေသဖို႔ၾကိဳးစားေနတာလား။"
"ဟုတ္တယ္ေဟ႔ဟုတ္တယ္။ငါကိုယ္ငါသတ္ေသဖို႔ၾကိဳးစားေနတာ"
"ဘယ္လိုက်ြန္ေတာ္ေျပာတာမွန္တယ္ေပါ႔"
"မွန္တယ္။မင္းေမးျပးီျပီမလား။မင္လမ္းမင္းသြားေတာ႔။လာမရႈပ္နဲ႔။"
"မရုွပ္လို႔မရဘူးဗ်။လူ႔အသက္ကိုကယ္ရတယ္လို႔က်ြန္ေတာ႔အေမေျပာဘူးတယ္ဗ်။ခင္ဗ်ားကိုယ္႔အသက္ကိုနွေျမာစမ္းပါဗ်ာ။လူဘဝကရခဲပါတယ္ဗ်။"
"ဟာကြာကိုယ္ကိုယ္သက္ေသပါတယ္ဆိုမွအသက္ကိုနွေျမာရအုန္းမွာလား။ဒုကၡပါပဲကြာ။"
"ေဟ႔လူက်ြန္ေတာ္ေျပာတာၾကားရလား။
"ၾကားတယ္ေဟ႔ၾကားတယ္။မင္းလုပ္လိုက္တာငါကိုယ္ငါသတ္ေသခ်င္စိိတ္ေတာင္ေပ်ာက္တယ္ကြ။
"ေကာင္းတာေပါ႔ဗ်။က်ြန္ေတာ္လည္းကုသိုလ္ရ၊ခင္ဗ်ားလည္းအသက္ရွည္။ေျပာစမ္းပါအုန္းဗ်ဘာေတြမ်ားစိတ္ညစ္စရာေတြရွိေနလို႔လည္းကြၽန္ေတာ္ကိုေျပာေလနားေထာင္ေပးပမယ္။"
"ဒီမွာခ်ာတိတ္မင္းအရမ္းစပ္စုတာဘဲကြာ။ေသခ်င္တဲ႔ကိစၥေတာင္မင္းကိုတင္ျပရအုန္းမွာလား။"
"က်ြန္ေတာ္႔ကိုစပ္စုတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ကဲကဲထားပါေတာ႔ခင္ဗ်ားထင္လက္စနဲ႔က်ြန္ေတာ္႔ကိုခင္ဗ်ားေသခ်င္တဲ႔အေၾကာင္းေျပာစမ္းပါအုန္း။အလုပ္ကိစၥလား။မိသားစုေရးလား။ပညာေရးလား။ေငြေရးေၾကးေရးလား။အိမ္ကနွင္ခ်လို႔လား။ေနပါအုန္းအိမ္ကနွင္ခ်တာေလာက္နဲ႔ကိုယ္ကိုကိုယ္သတ္မေသေလာက္ပါဘူး။
YOU ARE READING
ျပင္လို႔မရတဲ႔အမွား
Romanceဆင္းရဲတာကိုမုန္းတယ္။ဦးကိုဆံုးရံွုးရမွာကိုလည္းေၾကာက္မိတယ္။ နိွုင္းရတုလြင္... ဥစၥာပစၥည္းေတြထက္မင္းေလးကိုတန္ဖိုးထားတယ္ကေလးရယ္။ ဟိန္းထြဋ္ေခါင္...
