Chapter (14)

672 131 3
                                        

Chapter (14)

မြို့တော် K လိုဂန်အုပ်စု၏ နျူကလီးယား စွမ်းအင်စီမံကိန်းစက်ရုံ၏ မြေအောက်ပိုက်လိုင်းကွန်ယက် ဗဟိုဖြစ်တွင်သည်။

အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှ ဗုံးရှင်းလင်းရေးအဖွဲ့၀င်အားလုံးသည် အလုပ်မလုပ်တော့သော ထိုပင်မဗုံးကြီးတစ်လုံးကို ငေးကြည့်နေကြရင်း စဉ်းစားနိုင်စွမ်းများ ပျောက်ဆုံးသွားကြတော့သည်။

မည်သူမျှလည်း ကျိမောင်ကို မတားရဲကြပေ။ သူသည် ပင်မဗုံး၏ရှေ့သို့မသွားသေးဘဲ ဗုံးကိုစက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ ကြည့်လိုက်ပြီး ရုတ်တရက် သူ့လက်ကို အနည်းငယ်မြှင့်လိုက်သည်။

ဗုံးရှင်းလင်းရေး ကျွမ်းကျင်သူအဖွဲ့၏ ခေါင်းဆောင်သည် သူနှင့်အနီးဆုံးဖြစ်နေခဲ့ပြီး ရပ်တန့်ဖို့ပြောဆိုရန် အချိန်မရှိခဲ့ပေ။ ကျိမောင်၏လက်သည် ဗုံးအနားသို့ တဖြည်းဖြည်းတိုးသွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူ့စိတ်လွတ်ထွက်သွားတော့သည်။

Timer ၏သက်တမ်း ရပ်တန့်သွားလျှင်တောင် တန်ပြန်ဟန်ချက်ညီသောပေါက်ကွဲသံ ရှိနေသေးသရွေ့ မူလဗုံးမှာ ပေါက်ကွဲလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်၏ နှလုံးခုန်သံသည် ရုတ်တရက်အရှိန်မြန်သွားခဲ့ပြီး သူ့ဦးရေပြား ထုံကျင်လာကာ သူ့တပည့်များသည်လည်း ချွေးစေးများပြန်နေကြသည်။  ထိုအချိန်တွင် ဗုံးပေါက်ကွဲခြင်းနှင့်ဆင်တူသော ပေါက်ကွဲသံ၊ မီးတောက်များနှင့် အပူလှိုင်းတစ်ခု ထွက်လာတော့သည်။

အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် သူ့ပါးစပ်ကိုဖွင့်ပြီး အသံမထွက်နိုင်ခင်လေးတွင် ကျိမောင်မူမမှန်တာကို သူချက်ချင်း သတိပြုမိခဲ့သည်။

လူသားတစ်ယောက်၏လက်သည် တန်ပြန်ဟန်ချက်ညီသော ပေါက်ကွဲသံကို လက်ဗလာဖြင့်ဖျက်စီးပစ်ရန် မလုံလောက်နိုင်ပေ။ အကောင်းဆုံး စက်ရုပ်လက်မောင်းသည်ပင် ဖျက်သိမ်းခြင်း၏အင်အားကို ထိန်းချုပ်ရန်ခဲယဉ်းသော်လည်း ကျိမောင်က ၎င်းကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ပုံမှန်အတိုင်း ထမင်းစားရေသောက်ကဲ့သို့ သဘာဝကျနေ၏။

 ||အညတရ ဖြစ်တည်မှု|| (Completed)Where stories live. Discover now