პატარა სამყარო

რას მალავს?

-გამარჯობა.

-გამარჯობა, უპასუხა ჯიმინმა გაკვივებულად და კითხრა თუ რა სურდა.

-არაფერი უბრალოდ არ მინახიხართ აქ და მაინტერესებდა საიდან ხართ.

-აქაურები ვართ, უბრალოდ ესეთ ადგილებში დიდად არ გვიყვარს სიარული.

-გეტყობათ...

-ჰომ...

-რა გქვიათ?

- მე ჯიმინი ჩემს მეგობარს კიდე თეჰიონი.

-ლამაზი სახელია თეჰიონი....

-ამ... მადლობა მორიდებულად ვუპასუხე

-კარგით შეხვედრამდე, თვალი ჩამიკრა გატრიალდა და თავის მეგობრებს მიუბრუნდა.

-დაბნეული თვალებით ჯიმინს გავხედე... ეს რა იყო ეხლა.

-მერავიცი წამო წავიდეთ გვიანია არ შეამჩნიონ თეჰიონ.

-მართალი ხარ წამო.

გზას ნელა მივუყვებოდით. ვიცინოდით, და უკან რო შევიპარეთ ჯიმინს გადავუხადე მადლობა ყველაფრისათვის.

-არაფრის თეჰიონ რის მადლობა მერე კიდე გავამეოროთ

-აუცილებლად გავუღიმე, დავემშვიდობე, და ოთახში შევიპარე სანთლები დავანთე და აივანზე გავედი. მთელი ღამე ვერ დავიძინე ვფიქრრობდი თუ რამდენად კარგია თავისუფლება , სეირნი, სანაპირო, წყალი, დალევა, მეგობართან ერთად ლაპარაკი თავისუფალ თემებზე, გახარებული ვიყავი იმით, რომ ჯიმინმა თავისი საიდუმლო მანდო მთელი ღამე გადავხარშე და მერე ის ბიჭი გამახსენდა თვალი, რომ ჩამიკრა მის სახეს ვიხსენებდი მის თვალებს ზედმეტად უცნაური ადამიანი ჩანდა ამ ფიქრებში დამეძინა...

დილა:

-კიმ თეჰიონ დილაა ადგომის დროა.

-აუ მინა მაცა ძილი ცოტახანიიიი კიდე.

-ბატონო კიმ მამათქვენი გაბრაზდება.

-ჰო კაიკაი ვდგები წუწუნით ავდექი. ნუ როგორც ყოველთვის ვიბანავე თეთრი პერანგი ჩავიცვი, შარვალი, შემოსაცმელი და გავედი მამაჩემთან.