Hayat güzel ,
Güneş parlak.
Her şey yolunda.
Sonra bir anda bir perde aralandı.
Gerçekler belirdi yavaş yavaş.
Ve insanlar unuttu;
Gülmeyi, kahkaha atmayı.
Ama sağanaklardan sonra,
Gökkuşağı belirir aniden.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Belki de hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacaktı. Birbirine bakan o iki göz artık hiç açılmayacaktı. " Okuduğum kitabın satırları böyle bitmişti. O son satırlar içimi ilginç ve anlamsız bir duyguyla esir almıştı. Belki de içimi esir alan o satırlar değil yaşadığım travma idi. Bir de buna şuan yatmakta olduğum hastane odası da eklenebilirdi. Aslında hikayem çok karışıktı . Ama özetlemek gerekirse üç kelimeydi: Hatırlamayan Bir Gizem. Hikayemimi merak ediyorsunuz. O zamanlar günlük tutuyordum. Onu okuyanı sayfalardaki gizemi hissedeceksiniz.
