It was a really quiet day in the Haitani Mansion.
WAS.
But not anymore.
"Wait. Puta, ano? Bakit?" Sigaw ni Rindou, ang pinaka bata sa mga Haitani. Nasa loob siya ng kwarto niya nung dumating yung kuya niya na may balita.
"Rin-"
"Pero di pa ako handa!?!?"
"-dou, quiet ka muna," pag saway ni Ran. "Nag decision na si mum and dad, wala tayo ma do. Ako nga rin eh, na surprise" Na pa buntong hininga si Ran at napakalmot sa ulo. Sliding his fingers through his unbraided hair.
"Bakit ka nagulat?"
"Kasi parang 'di mo pa kaya mabuhay outside."
"Anong di pa?!" Na gulat si Ran nung bigla tumayo ang kanyang kapatid sa upuan at sumigaw.
"Ikaw mismo nag say," sabi ni Ran habang tinataas yung kilay niya.
"What do you mean? Kaya ko kaya."
Nag titigan ang dalawa ng unti. Tumalikod si Ran at nag lakad towards the door.
"You know Rindou, you are so magulo paminsan. I might get white hair if I dikit to you so much."
"Matandang gurang."
"Puta ka Rin. I am really suprise na di nag rereklamo si Nahoya saakin. If ever Souya becomes like you, you will be in trouble. Buti di pa nahahawa sa mga bad doings mo yung tao," binulong ni Ran yung huling part at umalis. Dahan dahan sinara ang pinto.
Pag alis ng kuya niya, bigla siya tumalon papunta sa kama.
Parang bata na pasaway. Parang kapatid ko na nakakagigil. Sarap hampasin ng baton ni Ran.
Kinuha nito ang phone niya and he dialed Souya's phone number.
Waiting for him to pick up, he looked at his ceiling. Dazing at those glow in the dark stars that never got removed for years. They don't even glow much.
"Hello? Puta Rindou, sumagot ka o iiyak ako." Rindou Chuckled when his best friend finally answered.
"Taha na, wag kang iiyak please. Wag na ulit tayu mag balian ng buto," tawa ni Rindou.
"Bakit ka biglang tumawag? Buti break time na namin. Absent ka pa ng absent sa class mo. Ulol. Next year mag kikita na tayu sa collage kaya wag kang feeling bad boy."
"Pa tapusin mo kasi ako. Dami mo pa sinabi. Sigi po, opo, ito na po. Papasok ako bukas. Kaso may chika ako mars, este pre."
"ANO?!"
Kapag may chika mabilis talaga yung hayop na tou.
"Ano kasi-"
"ANO?!"
"PATAPUSIN MO AKO, GAGU."
"Geh."
Punyema- na pa kalmot nalang ng ulo si Rindou. Bakit sila naging mag kaibigan? Malay niya ba. Basta nasa loob silang dalawa ng hospital nung naging mag kaibigan sila.
Parehas bali ang buto
"So, ito na nga-"
"Rinrin! Lalabas ako! May ipapasabay ka ba?" Sigaw ni Kuya pogi na Annabelle, este, Ran.
Saan namn pupunta tou? May seceret lover ba si Kuya? Mukang malabo. Walang mag kakagusto sa pangit na yan.
"Ano po, wala po. Ingat kuya. Wag ka sana mabanga ng truck o train ah. Wag ka din mag pikit ng mata ng iba," pa asar na sinabi ni Rindou. It's not like that could happen anyways. Who would do such an embarrassing thing like closeing someone's eyes even if they are still alive? He is sure his kuya wouldn't do such a thing.
YOU ARE READING
CARE FREE (RanZu AU)
FanfictionSanzu (Haruchiyo) Akashi is the second son of the Akashi Family. He is also the middle child, meaning less attention. As his parents dot on the eldest and youngest children, Sanzu became "Invisible". Yet has this Care Free nature telling "fuck off e...