Umutsuz

3. bölüm

Izmir'in sokaklarına girdiğimizde penceremi açarak büyüleyici kokusunu içime çektim ve yolları izlemeye başladım. Be kadar öz- "Bu hodugun burda ne işi var ya. Uçak canavarı, pislik ve aptal. Onu gördüğümde arabanın arka koltuğu ile sürücü koltuğu arasına saklayarak "Lanet olsun, lanet olsun, lanet olsun! dedim.

Iyice uzaklastigimizi düşünerek kalktım. Yanımda o çocuğu görünce küçük dilimi yuttu sandım. "Çocuk senin burda ne işin var?!" Pis pis sırıttıktan sonra "Babalarimiz ortakmis güzelim." WTF!! "Güzelim mi?"
"O kadar laf söyledim buna mı takıldın? Neyse bu arada ben Berkant." Dedi sıkmak için elini uzatarak. Umursamaz bir şekilde "Rüya" diyerek uzattığı eli havada bıraktım. Bir kac saniye sonra sağ elimin üstünde sıcaklık hissedince elimi tuttuğunu anladım ve anlamsızca yüzüne baktım. Elimi kaldırınca üstüne basarak "Memnun oldum Rüya" dedi. Yapmacık gulumsemelerimden birini gönderip "Hı-hı" dedim ve camı açarak onu görmezden geldim. Babam arabayı durdurdu. Kaan amca ve Berkant arabadan indi "Berkant'la artık daha çok görüşeceksiniz kızım" diyerek güldü.  Bende gözümü devirerk bakışlarımı kaçırdım.  Eve geldiğimizde odama çıktım. Pijamalarimi giyip yatağıma geçtim, müzik calarimla müzik dinlemeye başladım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım...

Her sabah olduğu gibi önce tuvalete giderek elimi yüzümü yıkadım ve odamda dolaptan spor kıyafetlerimi giyerek kosuya çıkmaya hazırladım.

Dışarı çıktığımda havanın soğuk olduğunu gördüğümde, sporcu atleti giydigime ve üzerime bir şey almadığıma lanet ettim. Ama usengec bir kız olduğum için eve gitmedim. Ilk önce yavaş sonra hızlı adımlarla yürümeye başladım. Arkamdaki çöp kutusundan çıkan sese bakmak için döndüğümde birine çarptımve yere düştüm. Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldirdigimda 18 yaşlarında genç adam bana yardım etmek için uzattığı eline aldırmadan kalktım çünkü benim kimsenin yardımına ihtiyacım yoktu. Bu yaşıma kadar kimse bana yardım etmemisti. "Önüne baksana" dedi. Birden affalamistim. Kekelemememeye çalışarak " Sen de önüne baksaydin çarpışmazdık." Dedim. "Özür dilerim. Ben Aras"
Ona -Aras'a- yüzüne aval aval battıktan sonra arkami dönüp yürümeye başladım. Kolumda bir elin olduğunu hissedince kim olduğuna bakmak için kafamı çevirdiğim de az önce gördüğüm çocuk yani Aras'ı gördüm. "Hadi sadece tanışmak istiyorum" "Çocuk musun sen ya?!"
Kolumu kurtardigimda hızlı adımlarla yürümeye başladım. Yürürken önüme çıktığında sırıttı ve " Bela misin??" Dedim sakince. Şimdi sakin olma zamanıydı. Sakin olunca gidecekti ve içimdeki bu anlamsız heyecanı götürecekti." Evet basının tatlı belasiyim" "Sen çok mu fazla Wattpad hikayesi okuyorsun. Yoksa ordaki 'iyi çocuk' rolünü mü yapacaktın? Üzgünüm canım bu her kızda işe yaramaz."dedim iyi çocuğu söylerken parmaklarını tırnak işareti yapar gibi. Aras üzülmüş gibi olduğunda gerçekten çok üzüldüm ve " Seninle bir kafede bir şey içsem pesimi bırakacak misin?" Dedim bıkmış bir ses tonuyla. "EVET!" Diyince hemde bağırarak hemen elimle ağzını kapattım. "Sakin ol lütfen"

20 dakika sonra---

Ben kafeden kaçar adımlarla çıkıyorum. 20 dakika önce kafeye gitmiştik ve beni nerdeyse sorguya çeker gibi durmadan soru sormuştu. Hemen 'Latte' mi bitirerek kaçar adımlarla kafeden çıktım. Babamı aradım ,beni acil gelip almasını ve abartarak bir şekilde hayati mesele olduğunu söylemişim. Tabi buna inanmadi ve işinin olduğunu taksiye binmem gerektiğini ama gelmeden önce alışverişe çıkmam gerektiğini söyledi ve suratına kapattı. Merakıma yenik düşerek babamı bir daha aradım "Baba neden alışverişe çıkmam gerekiyor? Biliyorsun alışverişten nefret ederim." Evet ben bir kızım. "Kızım konuştukya bu akşam Kaan amcan ve oğlu  yemeğe geleceklerdi. Ama planda bir degisiklik olmuş oğlunun arkadaşı da yemeğe katılacak. " Muhtemelen saçma sapan hayaller kurduğum sırada bana söylemişti fakat ben dinlememistim. "Peki baba" dedim babayı uzatarak. O aptal Berkant gelecekti birde yetmemiş arkadaşı da gelecekti!

HAYAT , BU KADAR ACIMASIZ OLMA! LÜTFEN...