HAYATIN RİTMİ

*BÖLÜM 18

Güvendikçe yenildim , yenildikçe değiştim...

*******************************

BATININ AĞZINDAN ;

Meleğim uyanmıştı. Herşey yolunda gidiyordu. Kantine giderek hem annesi hemde kendime kahve aldım. Kahveler soğumusın diyerek hızlı adımlarla odasına doğru ilerledim. Tam korudoru döndüğümde Selin teyzenin bir çocuğa sarıldığını gördüm. Bu dallamada kimdi ? Selin teyze nereden tanıyordu ? Hadi hayırlısı diyerek yanlarına ilerledim. " Selin teyze kahve " dediğimde içten gülümsemesiyle "Batı teşekkür ederim oğlum, vende seni arasla tanıştıracaktım. Özlemin cocukluk arkadaşı" dediğinde gülümsemem yüzümden soldu. sert bir şekilde "Ben batı, özlemin sevgilisi" dediğimde busefer onun gülümsemesi solmuş bi şekilde " Bende çocukluk aşkı aras. Beni kolay kolay unutamaz sanıyodum fakat unutmuş" diyerek yanımdan geçip boş koltuklara oturdu. Sinirimden kuduruyordum. Demek çocukluk aşkı. Adı üstünde çocukluk. Artık ben vardım. Ve kimseye ihtiyacı yoktu. Kafamı sağ tarafa çevirdiğimde Aras özlemin yanına gidiyordu. Koşarak arkasından bende girdim. Aras hoşnut olmamış bi şekilde mırıldanıyordu. İçeri girdiğimizde meleğim uyuyordu. Fakat Arasın kediii diyerek bağırmasıyla uyanması bir oldu. Özlem şaşkın gözlerle arasa bakıyordu. Ve ardından "Aras sen gerçekmisin" dedi gülümseyerek. "Evet prenses benim aras" diyerek özleme sarıldı. Sinirimden kudurmak üzereydim. Resmen beni görmemişti hala. Ve sarılışına karşılık vermişti. Yoksa hala seviyormuydu ?  Unutamamışmıydı hala? Sorular beynimi esirgemişti hava almak iyi gelecekti kapıyı çarparak dışarı çıktım. Resmen hala gülüşüyorlardı. Sinirle arabaya atladım ve Oscara sürdüm. Bana en iyi gelen yerdi. Herzamankinden isteyerek kendi odama çıktım. Sakinleşip kafa dağıtmam gerekti. Odaya girdiğimde arkamdan Barmen isteklerimi getirmişti. Kapıyı kitlemiştim. Rahatsızlık edilmekten hiç hoşlanmazdım. Koltuğuma oturup içmeye başladıp her içtiğim bardakta sinirlerimi yatıştırmaya çalışıyordum. Ya beni bırakırsa.. Daha yeni kavuşmuşken.. Ya o herifi unutamadıysa.. Ahhhh diyerek elime geçen her şeyi fırlatmaya başladım. Heryer mahvolmuştu. Fakat az da olsa sinirim geçmiştim. Ellerim kam içindeydi, başım ağrıyordu. Uyku iyi gelir diyerek kendimi yatağa bıraktım...

ÖZLEMİN AĞZINDAN ;

En son hatırladığım tırın bize çarpmasıydı. Ve gerisi karanlıktı.
Uyandığımda hastanedeydim. Başımda doktorlar vardı. Tam 12gündür uyuyormuşum. Batı nasıl ki iyimi onu çok merak ediyordum. Doktora sölediğimde iyi olduğunu sölemişti ve ardından beni g9rmeye gelmişti. Birkaç cizik ve sıyrıktan başka birseyi yoktu.

En sonunda bnei normal odaya almışlardı. Yaralarım günden güne iyileşiyordu. Böyle giderse 2güne çıkarmışım. Burda durmak istemesemde Batının ısrarıyla kalmak zorundaydım. Biraz uyumak iyi geleceği için herkes beni yalnız bırakmıştı. Hemen kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Birinin "kediii" diyerek bögürmesiyle gözlerimi korkarak açtım. Açmamla şaşkınlıkla gördüğüm yüze bakıyordum. Bu bu arastı. Herşeyim, çocukluğum... İlk aşkım. Coculkluk aşkımdı aras benim. Birbirimizi çok severdik. Ta ki tayinimiz çıkıp ayrılmak zorunda kalana kadar. O günden sonra bir daha görüşmemiştik. Ve şimdk gördüğümde ise anılar depreşmişti. Çok özlemiştim onu çok... "Aras bu senmisin" dedim şasırarak o ise tebess ederek " Evet  prenses benim Aras " diyerek sarıldı bana. O sırada Biri kapıyı çarparak çıkmıştı. Pencereden  baktığımda Batıydı. Noldu ki şimdi ? Neyse ben onun gönlünü alırım. Konumuz Aras...Kokusunu sarılışını şevkatını çok özlemiştim. "Özlem sen resmen evrimin amınakoymuşsun " dediğinde kahkaha attarak " E sanş aradada bize dönebiliyor Arascım" dedim. " Çok cok güzelleşmişsin özlem. Çok özlemişim seni. Herşeyini.." dediğinde gülümsemem soldu. Bende onu, yaşadıklarımızı özlemiştim.. " Ben de çok özledim aras hemde çok.. Fakat artık bir sevgilim var Batı.. Çok seviyorum onu" dedim tebessüm ederek. Evet arası çok özlemiştim. Fakat batıyı seviyordum. Onu elde etmek icin çok sey yapmıştım. Kolay kolay vazgeçemezdim ondan...  " Ne kadar güzel mutluluklar dilerim kedii" o kadar kırgınlık lla söylemişti ki resmen içime oturmuştu. Çok güzel vakit  geçirmiştik. Hep eskilerden konuşmustuk. Benden sonrasını çok zor atlatmış . Bende zor atlatmıştım, ama atlatmıştım. Artık Batı var, ama Aras, çok özlemişim herşeyini... Ah , kafamı  fareler kemiriyor..

Batı gideli tam 4saat olmuştu. Arada kızlar geliyorlardı. Biraz durup gidiyorlardı. Hepsine Batıyı sormuştum hiçbirinin haberi yoktu. Daha fazla dayanamayarak telefonu alarak batıyı aradım.

+Batı...

-Aklına geldim demek haha

+Batı sevgilim sarhoşmusun ?

-Evet sarhoşum, Aras bekler seni kapat hadi.

+Batı!!

-.....

Ah, diyerek telefonu duvara fırlattım. Nolmuştu şimdi. Arasını ne zamandır görmüyordum. Kıskanacak ne vardı bu kadar. Çok kırmıştı beni. Ne bu tavır ? Onu ne akdar sevdiğimi biiyormuydu. Bana güvenmiyordu resmen. Bana güvenmiyordu... Bana güvenmiyordu... Güvenmiyordu...