Everything changed

die woorden veranderde alles in mijn hoofd

wat vooraf ging:

als we bij zijn kamer zijn zie ik me zus zitten, haar ogen zijn helemaal rood. ze huild wat is er? ze vliegt op me af als ze mij ziet, en geeft me een dikke knuffel!

liz wat is er? vraag ik aan mijn zus

evi, papa en mama hebben een ongeluk , ze liggen allebei in koma!

die woorden veranderde alles in mijn hoofd. het leek als of me hoofd en niet kon begrijpen dat mijn hersenen alles aan deden om het te begrijpen. ik zakte op de grond en barste in huilen uit. opeens stond ik snel op en zei we moeten snel gaan ik wil naar het ziekenhuis schreeuwde ik

mijn u

zus pakte mijn hand en we rende samen naar de auto

lizzy POV

ik kon het niet aanzien hoe evi huilde maar opeens schreeuwde ze dat ze weg wou naar het ziekenhuis.

ik pakte haar hand en rende naar de auto ik reed snel naar het ziekenhuis en rende met haar naar mamas en papas kamer.

ik wist meteeen welke kamer we moesten helpen. ik stopte even voor de kamer en zei evi schrik niet. ik gaf haar snel een knuffel en we stormde naar binnen .

evi pov

ik stopte even toen ik naar binnen rende, ik kreeg tranen n me ogen. ik zag mama daar ligge het leek alsof als ze al dood was en papas hoofd lag de andere kant op. lucas zat bij papa ik rende naar hem toe en gaf hem een knuffel toen ik na een tijdje mezelf los maakte jit de knuffel keek in in zijn groene betraande ogen hij zei

eevvv het komt wel goed.

ik kon niks zeggen ik keek hem alleen maar aan. ik kreeg het woordje ja niet uit me mond, maar 2 letters.

daarna ging ik naar mama en pakte haar hand. ik barste in huilen uit en legde mijn hoofd op mamas lichaam. lizzy stond achter me en legde haar handen op mijn schouders.

wat is er eigenlijk gebeurd vroeg ik

lucas antwoorde en zei

ze zijn tegen een boom aangereden uitgegleden door het ijs op de weg. het had vamacht gevroren. ze liggen nu allebei in koma. de doctors zeiden dat ze als ze wakker worden niet lang te leven heeft.

vanaf dat moment haatte ik vriezen haatte ik winter haatte ik sneeuw haate ik bomen haatte autos haate ik ziekenhuizen haatte doctord(niet persoonlijk bedoeld) haatte ik mannen met witte jasse haattte ik verpleegster haate ik kennissen en hun brieven die ze stuurden haatte ik mezelf.

waarom? waarom over komt het mij?

een uur later voel ik me mobiel trillen

chris

ik neem op

hij zegt meteen bezorgt

evi gaat het?

jaa chris dankje

mag ik overmorgen even kangs komen? of kiever niet? het hoeft niet!

ja is goed dankje sgat, khang nu op bel je morgem!

doegw mis je kus sterkte!

doegw kus van mij dankje

ik hang op

dag later

ik hoefde niet naar school omdat papa en mama in coma lagen. ik zat de hele dag bij hun bed met lucas en lizzy. ze steunen me veel, ik heb de hele dag nog niks gezegd. ik kreeg niks uit me mond.

lizzy en lucas denken dat ik een shock heb. ik hoorde ze vanavond fluisteren met elkaar, ik kon toch niet slapen. ik zag er daarom ook niet uit , een rood gezicht met grote wallen onder me ogen.

opeens zag ik mama knipperen, ze was wakker

ik gilde en lucas riep een docter

de docter kwam snel en riep lucas,ze praatten even daarna kwam lucas terug.

lucas pov

de docter riep bij hem en zei

ze is nu uit de koma maar zoals we al zeiden ze heeft nu niet meer lang te leven.Het spijt me, sterkte. na die woorden gaf hij me een schouderklopje en liep weg.

ik liep terug naar lizzy en evi, hoe kon ik dit zeggen tegen mijn zusjes. ze zijn zo breekbaar, vooral evi.

ze heeft altijd zo'n lief karakter maar zo breekbaar. lizzy steunt haar vooral en houdt zich sterk.

ik loop naar ze toe

lizzys pov

lucas komt weer terug ik zie dat hij het moeilijk heeft en het bijna niet kan zeggen

maar dan zegt hij:

-------------------------------------------------------

en? nu is het al iets beter dan aan het begin.

votes? commets?please xx

saar