နေရောင်အောက်တွင် ကြွေသည့်ကြယ်

ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ေႂကြသည့္ၾကယ္

(၁)

အေကြ႕အေကာက္မ်ားသည့္ ေတာင္ေပၚလမ္းေပၚတြင္ ကုန္အျပည့္တင္ထားသည့္ ကုန္တင္ကားတစ္စီး ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ျဖင့္ ေမာင္းေနသည္ ။ ထိုကား၏အေနာက္နားတြင္ အေႏြးထည္အကၤ်ီလက္ရွည္အနက္ေရာင္ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီး ကားေအာက္ကိုေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ခ်ထိဳင္ေနသည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္ ။

ထိုေကာင္ေလး၏ညာဘက္လက္က ကားအေနာက္စရွိသံတိုင္ကို ၿမဲၿမံစြာဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ဘယ္ဘက္လက္က သူ႕ေက်ာတြင္လြယ္ထားသည့္ ဂ်င္းသားေက်ာပိုးအိတ္၏ ႀကိဳးစကိုကစားေနသည္ ။ ျဖဴေဖြးသည့္အသားအေရက ဖုန္မ်ားေၾကာင့္ ညစ္ပတ္ေနၿပီး ေလၾကမ္းတိုက္ေနေသာေၾကာင့္ ဆံပင္ေတြက ေလထဲတြင္ ေမ်ာလြင့္ေနသည္ ။ မ်က္ေတာင္ရွည္ေကာ့ေကာ့မ်ားဝန္းရံထားသည့္ မ်က္လုံးအိမ္ထဲတြင္ စိတ္အားထက္သန္မႈမ်ားကို ျမင္ေနရသည္။

ဒီခရီးကိုေ႐ြးခ်ယ္မိလိုက္၍ ေကာင္းစစ္မႉးေနာင္တမရ ။ အမ်ားသူငါေတြက နိုင္ငံကိုကယ္တင္ရန္အတြက္ အသက္ေပးေနခ်ိန္တြင္ ေရာဂါကိုေၾကာက္႐ြံ႕ ၿပီးအိမ္ထဲမွာပင္ေနကာ ဆုေတာင္းေပး႐ုံမွလြဲ၍မတတ္နိုင္သည့္သူ႕ကိုယ္သူမလုံ ။ အခုေတာ့ အမ်ားႏွင့္တန္းတူ နိုင္ငံအတြက္ သူႀကိဳးစားေပးနိုင္ေတာ့မည္ ။

အခုအခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ေကာင္းစစ္မႉး၏မိဘေတြလည္း သူထားခဲ့သည့္စာကိုရေလာက္ေရာ့မည္ ။ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သူ၏ ဆုံျဖတ္ခ်က္ကို ဂုဏ္ယူေနမည္လား။ အျပစ္တင္ရင္း ငိုေႂကြးဝမ္းနည္းေနမည္လား ဆိုသည္ကိုေတာ့ ဒီေတာ္လွန္ေရးႀကီးၿပီးသည့္အခ်ိန္ေရာက္မွသာ ေကာင္းစစ္မႉး သိခ်င္သည္ ။

ေတာင္ တစ္ေတာင္ၿပီး တစ္ေတာင္ကိုျဖတ္သန္းေမာင္းႏွင္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းစစ္မႉးသြားခ်င္သည့္ေနရာကို ေရာက္လာသည္။ကားရပ္သြားသည္ႏွင့္ ေကာင္းစစ္မႉးက ကားေပၚကေနခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး အဝတ္အစားတြင္ေပေနသည့္ ဖုန္မ်ားကိုခါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ကားေရွ႕ခန္းနားကိုသြားၿပီး မ်က္ႏွာတြင္တပ္ထားသည့္ Mask ကိုျဖဳတ္ကာ ကားေမာင္းသမားဦးေလးႀကီးကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာသည္ ။