တီတီ...တီတီ...။
ႏိုးစက္သံနာရီက အသံျမည္လာတဲ့အခါသူမအာရံုေတြကလဲ ခ်က္ခ်င္းလံႈေဆာ္လာတယ္၊ မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ျခင္းသူမလိုက္႐ွာမိတာ ဖုန္းကို၊ သူ႔ဆီကစာပို႔ထားမလားဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ message box ထဲ၀င္လိုက္ေပမဲ့ ျပန္စာမလာတဲ့ noti မ႐ွိေသာ message box ေလးကႀကိဳဆိုေနတယ္၊ ေနသားက်ေနၿပီျဖစ္တဲ့သူမကထိုအရာကိုခတ္ေပါ့ေပါ့ေလးသာျပံဳးၿပီး အိပ္ယာထဖို႔လုပ္ရေတာ့သည္၊ စိတ္ထဲေနရခတ္ေပမဲ့ေပါ့။
Final exam ေျဖထားတဲ့ Anna က သူမေမြးေန႔အတြက္အလုပ္ကေနခြင့္ယူၿပီး သူခ်စ္ရသူနဲ႔ ဘုရားသြားဖို႔လုပ္ထားေပမဲ့ သူမေမြးေန႔ကိုေမ့ဟန္တူသည့္ Chan က သူမကို ေမြးေန႔ႏွင့္ပတ္သက္တာဘာတစ္ခုမွလာမပို႔ေသး၊ Anna ထင္တာ Chan အိပ္ယာကမႏိုးေသးတာျဖစ္မွာပါဟူ၍။
ဒီႏွစ္လဲ သူမတစ္ေယာက္ထဲဖ်တ္သန္းရမဲ့ သူမေမြးေန႔မနတ္ပိုင္းမွာ အိမ္ကအေမကသူမကိုဆုေတာင္းစကားအရင္ေျပာေပးတယ္၊ ညည့္နတ္သန္းေခါင္မွာတုန္းကလဲ သူမ၏အရင္းနီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းက birthday wish ေပးတယ္၊ တစ္ျခားသူေတြထက္သူကပထမျဖစ္ခ်င္သည္ဟူ၍၊ ဒါေပမဲ့ သူမရဲ႕ အသက္ ၂၁ ျပည့္ေမြးေန႔မွာ ပထမဆံုး wish ေပးတဲ့သူက Chan ျဖစ္ေစခ်င္တာ။
တကယ္တမ္းက် Chan ကိုသူမဘက္ကအခ်စ္ဆံုးလို႔သတ္မွတ္ထားေပမဲ့ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခ်စ္သူေတြဟုတ္မေနျပန္ဘူး၊ သူမကသာ Chan မ်က္ႏွာတစ္ကမာၻထင္ၿပီး Chan ကိုသာေငးၾကည့္ေနခဲ့တာ၊ ဒါဆို Chan ဘက္ကေကာသူမကိုဘယ္လိုေတြးထားလဲ။
ဘုရားသြားတဲ့လမ္းတစ္ေလ်ာက္ သူ႔ဘက္ကတစ္စံုတစ္ရာစာမ်ားပို႔လာေလးမလာဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ဖုန္းကိုလက္ကမခ်ႏိုင္တဲ့အထိ၊ Chan မလာတာေသခ်ာသြားသည့္ေနာက္ ရင္နာနာႏွင့္သူမျပံဳးလိုက္မိေလသလား၊ ဘုရားေရာက္ေတာ့ သူမ၏သူငယ္ခ်င္းကသူမကိုေစာင့္ေနၿပီး Chan ေကာမပါဘူးလားလို႔ေမးတယ္၊ တကယ္က သူမသူငယ္ခ်င္းက Chan ႏွင့္သူမကိုဓာက္ပံု႐ိုက္ေပးမည္ဟုဆိုၿပီးတမင္ဘုရားကိုလိုက္လာေပးခဲ့တာ၊ ညကသူမထင္တာ Chan က သူမတို႔လြန္ခဲ့သည့္သံုးရင္ကေပးထားသည့္ကတိကိုတည္မည္ဟုထင္ၿပီး။
