Dating App [Epistolary]

Chapter 05

Chapter 05

Adrian’s POV

I was cheacking the hallway nang may bigla ako na ririnig mga tili ng mga student’s ng lilibot dahil breaktime na nila lahat. Kaya medyo magulo-gulo ang hall sa mga babaeng ng kakagulo sa banda gitna. Kunot noo ako lumapit bakit sila ng kakagulo lahat.

Habang papalapit ako may ilan sa mga students napapaligon sa akin sabay artas or hindi kaya aalis na dito sa hall. What this asshole doing? Mang gugulo naman ba siya? The last time noong pumunta siya dito during class hours halos lahat nasa loob nag classroom ng sipag labasan dahil sa suot at dala niya bulaklak at teddy bear.

Hahanap na nga lang magiging girlfriend nito bata pa. Anong meron sa bata pala? Tch! Na iinis ako lumalapit sa kanya sabay ubo halos lahat nang babae naka palibot sa kanya napaligon sa akin sabay yuko.

“Go to your class now student’s.” riin ko sabay tigin sa paligid. Hindi parin sila gumagalaw kaya inis ko nilabas ang notepad sabay tigin sa kanila ng matalim.

“Hindi kayo aalis? I will mark you all absent in your class.” Diin ko sabay poker face sa kanila. Halos hindi na sila makakatakbo lahat dahil sa pag mamadali makakaalis ng hall.

“Man! That was rude! Sayang nakukuha ko na nga lahat ng attention nila eh!” maklot ni Josiah Margulies may bestfriend ‘yun nga lang siya hindi ng tra-trabaho dahil nakakawala daw ‘yun nang kagwapohan niya. The hell right! Pero kahit hindi siya mag tra-trabaho he still got money from his family this filty asshole is rich sila ‘yun lang ang masasabi ko.

“Josiah Margulies what are you doing here!?” sigaw ko sa kanya sabay batok nakakainis ang lalaki na’to sinisiraan ang iba sa mga alaga ko. Kapag kasi makikipag break si Josiah sa akin pumupunta ang mga ex niya atsaka ako ang nakakasohan magkaparehas raw kami.

“Ang boring talaga nang buhay mo man. Here let me help you to have laid.” Sabay pakita ng app na lage niya pinagmamalaki na marami siyang makukuha na babae dito.

“I don’t want that, leave me alone and leave this school alone Josiah.” Diin ko at ‘saka na nag simula mag lakad.

“Just try ti! Walang mawawala sa sibukan lang pare!” I wave my hand walk away from him. Talaga mali kung bakit ko siya naging kaibigan.

I don’t know why we end up being friend since elementary eh, napakalayo ng ugali namin at mas lalo malayo sa magulong ugali namin.

I looked at my phone and stare neatly to the app that Josiah being share it on me. Siguro nga kaylagan ko rin ng konting oras sa sarili.