Epilogue.

1.6K 271 366
                                    

All this is no coincidence
just my feelings
The whole world is different from yesterday
just for your joy
When you call me I'm your flower
As if we were waiting, spread it out
Maybe the providence of the universe just did it
You know, I know
you are me, i am you...

-(Jimin-Serendipity)-

...


One Year Later...


Jimin p.o.v.

හරියටම අවුරුද්දක් ගියා.අද වගේ දවසක තමයි මගේ ජීවිතේ වටිනම දේවල් හැම දෙයක්ම මට නැති වුනේ.ඒ මගේම වැරදි නිසා.මං මටම දොස් පවරගත්තා,මේ හැමදෙයක්ම මං නිසයි වුනේ කියලා ගොඩක් පසුතැවුනා,මං තාමත් ඒ දේවල් නිසා විදවනවා.ඔව්,තාමත්.මට...මටම සමාව දීගන්න බෑ ඒ දේවල් වලට.මගෙ මුලු පවුලම නැති වුනේ මං නිසා කියලා මං,මටම වෛර කරන්න ගද්දි ඒ හැම වෙලාවකම යුන්ගි හියුන් මාව සනසන්න උත්සාහ කළේ ඒ දේවල් වලට මං වග කියන්න ඕන්නෑ කියලා...මේ ගෙවුන අවුරුද්දට මං මෙහෙම හරි ජීවත් වුනේ යුන්ගි හියුන් නිසා.මෙච්චර හොදින් කවුරුත් නැති මාව බලාගන්න,එදා පොරොන්දු වුනා වගේම මාත් එක්කම,හැමදේටම මගේ ළඟින් හිටපු යුන්ගි හියුන්ට තවත් දුකක් දෙන්න බැරි නිසා මං ජීවත් වෙනවා.ඒත් හදවතින් ගෙවෙන හැම දවසකම මං විදවනවා...

එදා ජැක්සන් මාව හොයන් ආපු දවසෙ එයා මට මුලින්ම කිව්වෙ කුකී මගේ ටේට ගොඩක් ආදරේ කරනවා කියලා.ඒක ඇහුවම මං කොච්චර සතුටු වුනාද කියනවා නම්...දෙයියනේ මට කියන්න වචන නෑ...මං ගොඩක් සතුටු වුනා...ඒත් ජැක්සන් ඊට පස්සෙ කියපු දේ නිසා ඒ සතුට එක ක්ෂණයෙන්ම නැති වෙලා ගියා...කූ...අපේ කුකීට කැන්සර් එකක්?දෙයියනේ මට ඒ කතාව ඇහුනම,මගේ හිතට දැණුන වේදනාව දන්නෙ මං විතරයි.ඒත් ජැක්සන් කිව්වම කුකීව බේර ගන්න පුලුවන් කියලා.මං තවත් මුකුත් හිතන්නැතුව ටේවයි,කුකීවයි එක්කන් ආපු ගමන් කුකීගෙ සර්ජරි එක කරන්න ඕන හැමදේම ලෑස්ති කරලයි තිබ්බෙ.ඒත්...

එදා ඒ අවාසනාවන්ත දවසෙ මට මගේ මුලු ලෝකෙම නැති වුනා.මං ගොඩාක් පරක්කුයි.එදා මං යද්දි මගේ ඔම්මා පිස්තෝලයක් අතේ තියන් බිම දණගහන් අඩනවා,අර මිනීමරුවා ලේ ගොඩක් මැද්දෙ මැරිලා වැටිලා...ඒත් මගේ හදවතම බිදිලා ගියේ ඊට පස්සෙ දැකපු දේ නිසා...මගේ ටේගෙ ඇගේ නූල්පටක්වත් නැතුව ලේ විලක් මැද්දෙ මගේ කුකීගෙ ඇගට තුරුලු වෙලා ඉන්නවා...කුකී...එයාගෙ ඇගේ හැමතැනම ලේ,තුවාල වෙලා...ඒත් ඒ දෙන්නා හෙල්ලෙන්නෙ වත් නෑ...මට ඒ දෙන්නා එහෙම ඉන්නවා බලාගෙන ඉන්න බෑ...ඒත් ඒ දෙන්නා ගාවට යන්න මගේ වෙව්ලන කකුල් කොහොම වාරු වුනාද කියලා හිතාගන්න බැරි වුනා...එ...එයාලා අන්තිම මොහොතෙත් එයාලගෙ තුරුළෙ උණුහුමේම ඉදලා.කුකී හරියට ටේව බදාගෙන හිටියෙ කවුරු හරි ඇවිත් එයාව කුකීගෙන් ඈතට අරන් යයි වගේ...මට තව දුරටත් ඒ දිහා බලන් ඉන්න පුලුවන් කමක් තිබ්බෙ නෑ...ඒ දෙන්නගෙ සීතල,සුදුමැලි,නිසල සිරුරු දෙක දිහා බලන් ඉන්න තරම් මට කොහෙත්ම හයියක් නෑ...මං කෑගැහුවා...මං මුලු ලෝකෙටම ඇහුනත් කමක්නෑ කියලා හිතලා මගෙ මුලු වේදනාවම පිට කරන්න කෑගැහුවා...ඒත් වැඩක් වුන්නෑ...

𝘗𝘭𝘦𝘢𝘴𝘦 𝘚𝘵𝘢𝘺 𝘞𝘪𝘵𝘩 𝘔♥︎𝘦...✔Où les histoires vivent. Découvrez maintenant