emotions

⛅ a

umiiyak ng mag isa sa isang madilim at malungkot na silid, hinahayaan ang pag patak ng mga luhang nag uunahan at hayaang lunurin ng mga ito. tinatanong sa sarili kung bakit ganito ang naging kapalaran naiwanang mag isa, malungkot at parang wala ng buhay, puno ng poot at sakit. yakap ang sarili ramdam ang dampi ng malamig na hangin. naitanong ko sa aking sarili ano ba ang kasalanan ko at ganito ang buhay ko? wala akong naririnig na sagot ngunit ng biglang natamaan ng sinag ng araw sa may bintana ay agad kung sinundan ito ng tingin aking nakita ang pagsikat ng bagong umaga at ako ay namangha sa ganda ng sikat ng araw at nasabi sa aking sarili hindi pa huli ang lahat para ako ay sumaya at kalimutan ang sakit ng nakaraan kasabay ng pagsikat ng bagong umaga ang pag bangon sa aking sarili mula sa pighati.