Uzun bir aradan sonra tekrar buradayım, peki hangi kitapla geldim?
Empati kurma konusunda nasılsınız?
Sizce herkes düzgün bir şekilde empati kurabilir mi?
Öncelikle şöyle hayal edin, siz bir yakınınızı kaybetmediğiniz müddetçe, yakınını kaybeden biri için empati kurabilir misiniz?
Eskiden bir kitapta okumuştum bu cümleyi "empati, başkasında olan bir yoksunluğun sizde de olup karşılığında kendinizi onun yerine koymak demekti" diye ve bu cümle sonuna kadar doğru. Sizde olmayan bir eksikliği asla anlayamazsınız.
İşte bugünün kitabı aslında tam da bunu anlatmaktadır.
Ailesinden birini kaybeden kızımız aslında hayatının merkezine yerleşmiş yalandan bir gün uyanırsa ne olur sizce? Hayatı ne ölçüde değişir peki? Bütün yalanlara uyandığı zaman gerçeği bulmak için savaşacak mı yoksa bir korkak gibi gerçekten kaçacak mı?
Ve daha fazla SPOİ vermeden kitabımızı şuraya bırakıyorum.
UNUTMAYIN HER KİTAP BİR ŞANSI HAK EDER
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YAZARA NOT! Merhaba, Nasılsın? Öncelikle senden çoook özür diliyorum çünkü burası tamamen aklımdan çıkmış. Uzun süredir üniversite işlemlerim olsun çok sıkıntılı bir süreçte olduğum için dönemedim buraya, o yüzden tekrardan özür dilerim.
Şimdi kitabına gelirsek, öncelikle henüz daha iki bölüm olduğu ve başlangıç olduğu pek bir yorumum yok. Anladığım kadarıyla dram ağırlıklı bir kitap yazıyorsun. Ela karakteri üzerinden yaşadığı kırgınlıkları, durumunu anlatıyor. Herşeyden önce, bence iyi bir başlangıç yapmışsın, çoğunlukla kitaplarına ilk başlayanlar ilk bölüme hemen uyandıkları rutini yazarlar ama aslında yapılması gereken şey okurda en başta merak unsurunu uyandırmak ve bu sayede kitabın kapağını aralamak olur. Sende tam bu yoldan ilerlemişsin ki bence en doğrusunu yapmışsın.
Ama bana göre bir sıkıntı var. Şimdi şöyle anlatıyorum, olayı yazıyorsun ama karşı tarafa duygu aktarımında sıkıntın var, belki bunu kendine bile fark etmişsindir. Kız annesini kaybediyor mesela o kısmı okuyunca inan bana paragrafını okumak zor geldi, acaba kendini yazmak konusunda zorladın mı da böyle bir sonuç çıktı anlamadım. Hani örnek olarak sana bu kısmı söyledim ama elbet daha belkide senin de fark ettiğin duygu aktarımında sıkıntı olduğunu düşündüğün yer vardır.
Başında da dedim, kitabın henüz iki bölümlük olduğu için pek fazla eleştireceğim şey yok, o yüzden şimdilik söyleyeceklerim bu kadar, kendine iyi bak, yolun açık olsun, kalemine sağlık.
