1. Mijn eigen huis.... -

282 10 7
                                    

hoi, hier is deel één!

~~~~~~~~~~~~~~

Jess pov

Ik heb net uitgebreid afscheid van mijn nichtje genomen ik heb verder niet echt vrienden ik ben altijd uit gelachen nu ik 20 ben wou ik een nieuw begin en daar zit ik dan dus in een vliegtuig op weg naar Londen. Ik pak mij Ipod even en doe mijn oortjes in en luister naar P!nk ik neurie wat mee en val uit eindelijk in slaap...

Ik wort wakker gemaakt door een stewardess die zegt dat ik mijn riem om moet doen omdat we gaan landen, ik knik naar haar en doe mijn riem om ik voel een doffe bonk en we rijden nog even en dan staan we aan de grond ik neem mijn hand bagage mee en haal mijn koffers en hou een taxi aan.

Een maal bij mijn nieuwe huis aan gekomen pak ik de sleutels uit mijn broek zak ik woon op de uuhm.... o ja 2 hoog 3e huis. Ik sleur mijn koffers mee naar binnen ik wil de lift gebruiken maar er staat op dat hij buiten gebruik is. “waarom ik?” mompel ik in mezelf ik kijk om me heen en zie dat dit de enige lift is. Ik zucht even en sleur mijn koffers de trap op, het gaat best aardig tot dat mijn mobiel afgaat en ik me dood schrik ik val bijna van de trap af maar een jongen pakt nog net op tijd mijn hand vast ik kijk op en kijk recht in zijn donker blauwe ogen. “Thanks” zeg ik tegen de jongen. “No thanks, can I perhaps help with lifting?” vraagt hij met een glimlach. ” If you would like to, it's really heavy” zeg ik lachend van die jongen word je gewoon blij. Hij knikt grijzend naar me en pakt een van mijn koffers aan “What is your name anyway?” vraagt hij nieuwsgierig. “Jessica, but call me but Jess” zeg ik. “and what is you’r name?” als ik dat aan hem vraag kijkt hij bijna opgelucht, raar... “Louis” zegt hij glimlachend. “Okay Louis, stop here. I am the new occupant” zeg ik als we bij het 3e huis zijn. “Really? What fun I'm your neighbor.” Zegt hij.

opeens komen er 2 jongens aan stormen één met bruine krullen en een met blond haar

“Hí Lou- Who is that? ” vraagt de jongen met de bruine krullen. “This is our new neighbor girll” zegt hij tegen de jongen “Hey I am Jessica, but call me Jess. I almost fell down the stairs and Louis has saved me.” Zeg ik tegen de jongens die me even raar aan kijken als of ik eigenlijk had moeten flippen als ik ze zag... jongens raare wesens....

“Okay, I'm Harry and this is Niall” zegt hij terwijl hij naar de blonde jongen wijst. “okay...” zeg ik en ik doe de deur van mijn huis open. Ik hoor de jongens nog iets zeggen maar ik hoor het niet meer ik heb mijn eigen huis, eindelijk!

Ik doe de deur dicht als de jongens weg zijn en ik zet mijn kleine radio op het aanrecht een of ander vrolijk liedje is op en ik zing vrolijk mee ik loop naar mijn kamer en dan krijg ik bijna een hard aan val op mijn bed licht een baby lijk

“AAAAAAAAAAAAAAAAH” schreeuw ik hard ik hoor iemand op mijn deur kloppen en vragen of het goed gaat ik had de sleutel door de brieven bus hangen dus die genen kon zo naar mij toe lopen ik sta in shok naar het lijk in de kartonnen doos te kijken. “Jess? are you okay?” hoor ik louis zijn stem achter me. “l-look ...” ik wijs naar de baby het is niet echt de baby die me bang maakt, nee het is het bloed de herinneringen van hoe mijn stief vader me sloeg die weer op komen van toen mijn moeder was neer gestoken.... ik kan prima vechten ik ben niet zo maar bang maar dit is anders tegen mijn herinner ringen kan ik niet vechten. “HOLY SHIT, GUUUYS!!!” hoor ik Louis naast me, dan zie ik het liggen het mes ik moet het hebben.... “is there something wr- HOLY CRAP” hoor ik een stem met een accent achter me ik kan er geen eens op letten. ik wil dat mes nu ik ben geen emo hoor... “Jess respond to me... JESS!” hoor ik de stem van Harry die me uit mijn gedachte haalt. Ik haal opgelucht adem ik heb niks gedaan fanks god! “Hallelujah you responded again” zegt de blonde jongen. Een jongen me een zwarte kuif pakt de kartonnen doos en haalt opgelucht “It's not really, it's all a pop with some tomato sauce” zegt hij met een glimlag, “Now we there yet, we can help with out packs” zegt Louis tegen me. “Yes fun!” zeg ik tegen hem.

~3 uur later~

Ik zit uitgeput op de bank die ik van een van de jongens heb gekregen omdat hun hem weg wouden doen maar hij was nog prima... De jongens doen hun deuren nooit op slot dus kunnen we gewoon bij elkaar binnen lopen eigenlijk best fijn... ik ga zo wel even met Sofie skypen ik heb een hoop te vertellen.

***********************************************

sorry als het een beetje vaag is maar het is nu 04:00 terwijl ik het schrijf.....

Dat had ik niet zien aan komenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu