*Medyadaki şarkıyı açıp öyle okuyun lütfen iyi okumalar*
Öncelikle herkese merhaba bu bir kurgu değil ama ilerde yazabilirim belki. Bu kitabı aslında birbirimizi anlamamız için yazmaya karar verdim. Yağmurun sesini dinleyip müzik dinlerken düşündüm "İnsanları nasıl anlayabilirim? " diye ve buna karar verdim. Bana göre çok güzel bir şeydir yağmuru izlemek, yağmuru duymak ve yağmuru hissetmek. Peki ya sizce? Ben herkesin yağmuru sevdiğini düşünmüyorum mesela ben küçük bir kızım bir derdim yok ama birkaç ay öncesine kadar öyle düşünüyordum şimdi ise hayata gülümsüyorum ki önceden nefret ediyordum. Ama şunu öğrendim eğer hayata gülümsersem hayat ne kadar bana somurtsa bile elbet bir gün gülümseyerek karşılık verecek. Evet belki bu kitap çok okunmayacak ama ben okunmayacak diye yazmayayım mı?
Bilmiyorum ne dertleriniz var ne için üzülüyorsunuz ama bir bildiğim var ki o da şu her neye üzülüyor olursan ol hayatında hep seni mutlu edecek birşey bul, bulmazsan o seni bulsun. Örneğin bu müzik olabilir,bir enstrüman olabilir,bir spor olabilir,kitap olabilir ama birşey olsun hayatında. Eğer seni mutlu edecek şeyi ya da kişiyi bulursan sakın bırakma bulduğunda nasıl ışıkların yanarsa bıraktığında da ışığın söner.
Şimdilik bu kadar görüşmek üzere :)
