Forever

Napakapayapa ng paligid, animo’y nag-uusap ang mga ibon, parang may ibinubulong ang bawat hampas ng hangin. Papasikat na ang araw. Apat na taon na rin ang lumipas mula ng pagkamatay ni Diana. Nahanap na ng siyensiya ang lunas sa sakit na lung cancer. Umupo si Terence sa ilalim ng puno doon sa park. Nagmumuni-muni at nag-iisip ng panibagong isusulat sa kanyang nobela. Isa na siyang tanyag na awtor ngayon. Naging manunulat siya para kahit sa nobela man lang ay mabigyan niya ng magandang wakas ang bawat tauhang gumaganap. Si Diana ang naging inspirasyon niya sa pagsusulat. Ang babaeng minahal niya at nagpamulat sa kanya na dapat pahalagahan ang buhay na ibinigay ng Diyos sa tao.

Sumikat na ang araw at tumayo na si Terence sa kinauupuan niya. Uumpisahan na naman niya ang bagong kabanata ng kanyang buhay.

A/N: Ito na po yong end ng story hehe, sana po nagustuhan nyo po. Ako po kasi ang taong hindi naniniwala ng "happy ending" kasi hindi po ito nag-eexists in this world. And gusto ko pong ipaalam sa inyo na ang buhay ay dapat pahalagahan at hindi dapat aksayahin. And also yung happy ending nag-eexist lang siya sa kabilang buhay kung saan kapiling mo na si God. :)