SPARK.
Ahehe. Hello mga Beng! Tahimik lang kaming kumakain, dinner time. (kalurkey mga beng. Ang awkward.)
Muntik ko ng mabitiwan ang kutsara na hawak ko sa sinabi ni daddy.
"Spark, lilipat ka na ng school. Baka sakaling tumino ka (with death glare. 0MG)" huhuhu.
Wala naman akong ginawang masama. Pero dahil sa kabadingan ko. Huhuhu. Di man ako itinakwil ni dad, pero ramdam ko na nasusuklam siya sakin. (Ouch nemen.)
Tumingin ako kay kuya at ate at mama para humingi ng tulong pero nag-iwas lang sila ng tingin. Inaasahan ko na yun, dahil kapag si daddy na kase ang nagdesisyon, its final na talaga mga Beng.
>>>>Fastforward<<<<<
Andito ako sa kwarto ko at hinahanda ang mga gamit ko. Dahil bukas na bukas din ay lilipat nako dahil dorm school daw eh.
Ng matapos ay tinawagan ko ang mga kaibigan ko na mga dyosa din like me, para magpaalam. Grabe nakakaiyak!!!! Huhuhu dahil mamimiss ko sila.
And then I sleep with a sad feeling. ZzZzZzZZz.
---KINABUKASAN---
Andito nako sa harap ng bahay namin habang nagpapaalam at nagyayakapan sa pamilya ko bago ako umalis. Huhuhu. Ket paano, mamimiss ko din ang pamilya ko.
Ng matapos ay sumakay nako. Habang papalayo ay tinanaw ko sila at kinawayan.
Sobrang haba ng byahe kaya napagdesisyonan ko na lang matulog.
After 123456789 years. Charot. Basta nagising na lang ako na nasa bandang parang gubat na kami.
Medyo nagpanic ako. Muntik pa kong sumigaw ng "Rape!!!" huhuhu.
Pero maya maya ay tumigil din ang sinasakyan ko. At tumambad sakin ang isang magical na kastilyo. OMG.
Don't tell me. Ako ang nawawalang princess at naghihintay ang aking prince charming. Hehehe.
Kaso nasira ang pagpapantasya ko ng magsalita ang driver. "Andito na po tayo. Maari ka ng bumaba!"
Hays. Bumaba nako at nakita ko na nasa labas na rin yung mga gamit ko. Di pa rin talaga ako makapaniwala na dito nako mag-aaral.
F A N T A S I A A C A D E M Y.
