Wonder Duo'nun Çocukluk Anıları | BKDK

Bölüm 5

Kapının önünde sabırsızlıkla bekleyen sarışın, annesinin bir türlü hazırlanamamasına sinirleniyordu. "YAŞLI KADIN IZU BEKLİYOR HADİ!" Bir an önce okula gitmek istiyordu. Izuku'nun özgünlüksüz olduğu ortaya çıktığından beri herkes ona karşı cephe almıştı. Eskiden de dalga geçiyorlardı sakar olduğu için ama artık daha fazla artmıştı işin boyutu. Katsuki ortalıkta yokken ona zarar vermeye başlamışlar ve hatta öğretmenler bile bu duruma ses etmemişlerdi. Bazı öğretmenler Katsuki'ye, sürekli Izuku'yu koruduğu için kızıyordu. O özgünlüksüz olduğu için onunla görüşmemesi gerektiğini söylüyorlardı. Ancak küçük sarışın bir türlü anlayamıyordu. Bunca süre Izu onunla beraberdi ve onsuz bir hayat düşünemiyordu. "BAĞIRMA VELET GELDİM İŞTE! HEM BU NE ACELE?" Mitsuki söylene söylene oğlunun elini tuttu ve onunla beraber kreşe doğru yürümeye başladılar. Katsuki ise küçük bacaklarıyla ne kadar hızlı yürüyebiliyorsa o kadar hızlı yürüyordu. On dakikanın sonunda nihayet okula varmışlar ve annesinin omzundaki çantayı çekiştirerek almıştı. Onun söylenmesini dinlemeden sınıftan içeri girdi. Pofidik yeşil saçları sınıfın bir köşesinde fark etmiş, ona doğru ilerlerken arkadaşının yanındaki üç çocuğu fark etmişti. "Seni ezik! Hemen ağlıyorsun değil mi? Katsuki burada yok şimdi ne yapacaksın?" Öfkeden deliye dönerken, ellerinden küçük kıvılcımlar çıkardı. "HA? KİM BURADA OLMADIĞIMI SÖYLEDİ LAN?" Arkadaşının elinden tutup onu arkasına alırken "IZU'YU RAHAT BIRAKIN!" diyerek elindeki küçük patlamalarla onları korkutmuştu. "Kacchan" Yeşil gözler dolu dolu ona bakarken gülümsedi. "Merak etme Izuku! NEDEN Mİ? ÇÜNKÜ BEN BURADAYIM!" Yapabileceği en iyi All Might taklidi ile küçük yeşilliye bakarak gülümsemişti. Onun yüzünde görmeyi sevdiği gülümsemeyi fark ettiğinde, kalbinin hızlandığını hissediyordu.

Kırmızı gözler aralandı. Başucundaki saate baktı. 06.05. Beklediğinden erken uyanmıştı. Gözlerini kaşıyarak yataktan doğrulurken, bugün hastaneye gideceğini hatırladı bir anda. Derin bir nefes alırken odadan çıktı ve asansöre yöneldi. Asansörü çağırmış, açılan kapı ile asansöre bineceği sırada gördüğü yüzle gözlerini devirmişti. "Yarım-yarım piç. Bu saatte ne işin var?" Ona cevap vermemesi ile öfkesinin büyüdüğünü hissediyordu. Asansör düğmesinde ikinci katı seçerken "Neden Midoriya'nın katına bastın?" Gözlerini devirmiş "Seni hiç ilgilendirmez Katy Perry şarkısı! İşine bak!" demişti. Asansörden inerek, Deku'nun odasına doğru ilerledi. Odadan içeri girdiğinde kendini gülümsemekten alı koyamamıştı. "İnek." Diye mırıldanmış, her yerde gördüğü All Might figürleri ve posterleri ile iç çekmişti. Onun hiç değişmemiş olması her zaman onu mutlu ediyordu. Dolabı açıp küçük bir çanta çıkarırken, çocukluk arkadaşı için temiz kıyafetler koymuştu. Kıyafetlerin arasında gördüğü kitapla bir anda kalırken, gözleri büyüdü. "İMKANSIZ!" Şaşkınca kitabı eline alırken, yüzünde büyük bir tebessüm oluştu. Deku'nun bunca yıl boyunca bu kitabı saklamış olmasına inanamıyordu ama bir o kadar da şaşırmıyordu tabii.

"Izuku!"

"Efendim Kacchan?"

"Ben çok sıkıldım! UYUMA!"

Uykulu yeşil gözler ona bakarken, onun doğrulmasını izliyordu. "Kacchan annemler bizi kontrol edecek ama."

"O zaman biz de numara yaparız!"

Kapının önünden gelen ayak sesleri ile ikisi de birbirine sıkıca sarılarak gözlerini kapamışlardı. "Mitsuki, çocuklar uyumuş. Katsuki bu gece burada kalsın." Inko'nun sesini dinlerken, küçük sarışın gülmemek için direniyordu. İki anneyi kandırmayı başarmışlardı. Odanın kapısı yeniden kapanırken birkaç saniye bekledi. Yataktan kalkıp mini sırt çantasından yeni aldığı kahraman kitabını çıkardı el feneri ile beraber. Eğer odanın ışığını yakarlarsa, uyumadıkları anlaşılırdı. "Gel hadi!" Yorganın altına girip uzanırken, el fenerini yaktı ve kitaptan All Might'ın olduğu sayfayı açtı.