Ohhhhh sonunda kampa vardık.Esila:
- Off . Nereye çadır kuracağız ?
-Burası iyi gibi görünüyor diyerek elimle ağaçların ve dağın arasında oluşmuş geniş küçük bir ovayı işaret ettim.
- Bencede. Hadi başlayalım. Hee unutmadan sen çadır kurmayı biliyormusun ?
-...........
- Yok artık Sıla ! Çadır kurmayı öğrenmeden kamp isteği olur mu ?
- Deneriz.Zararı yok ya !
- Allah sonumuzu hayır etsin Sıla,dedi düşünceli bir şekilde.
Çadırlarımızı kurmaya başladık.Yamuk yumuk çadırlar olsada, işimizi görür diyerek böyle bıraktık.Ben Esila'nın çadırının yanında olan çantamı alırken yanlışlıkla onun çadırına çarptım ve çadır devrildi.Bunu gören Esila'yı hiç sormayın ! Onun söylenmesini dinleyerek akşama kadar Esila'nın çadırını yeniden kurmaya çalıştık.Lafın gelişi değil ! Gerçek.Sabah 3 te başlamıştık çadırı kurmaya.
Gece olmuştu.Ateş yakıp etrafına oturduk.Esila :
- Çok yoruldum Sılaa.
-Bende öyle.
-Sıla ?Sabah ne yapacağız?
-Immmm .Keşfe çıkalım mı ?
- Aaaa .Olabilir.keşifleri çok seviyorum :)
-Aynen.Esila ! Saat çok geç oldu.Hadi uyku tulumları hazırlayalım.
-Hadi o zaman .
Uyku tulumlarını serdik ve dışarıda uykuya daldık.Çok mutluydum.En yakın dostum ve ben dışarıda kamp yapıyorduk. :))
