- Ya öldüyse zavallıcık ?
- Bilmiyorum.Immmmm.Nasıl uyandırabiliriz onu ?Tabii ölmemişse.
Esila hayvanları çok ama çok sever.Hep bi hayvanı olmasını isterdi.Böyle zor durumda hayvanları görünce çok üzülüyor. Tabii bende hayvanları çok severim.Bu köpek acınası durumdaydı gerçekten :(
-Ben inip alsam mı köpeği ,dedim
- Sıla ! Köpeği kurtarayım derken kendin kalıcaksın çukurda.
- Bir şey olmaz Esila.Bak ! Burada kalın bir toprak parçası var.Ona basıp çıkarım çukurdan.
- E tamam öyle olsun :(
Dikkatlice çukura girdim.Yanlışlıkla ayağım kaydığı anda çığlığı bastım. Esila gülmekten yerlere yatmış hatta kıpkırmızı olmuştu :3 Bu bağırışımla köpek uyanır diye düşünmüştüm ama nafile!Sonunda ayağımı çukurun dibine bastım. Köpeği kucağıma alıp Esila'nın ayağının dibine koydum.Bir şey olmadan çukurdan çıkmıştık.İkimizde köpeğin yanına oturduk.Köpekten hala bir hareket bekliyorduk ama yok.Birden kafasını oynattı.Esila ve ben şaşkınlık ve heyecan karışımı bir şekilde birbirimize baktık.Azıcıkta sırıtıyorduk :
- Sıla!Köpek hareket etti gördün mü ?
- Evet gördüm.
- Gel çadıra gidelim.Orda bakarız çaresine :/
- Tamam o zaman.Hadi.
Beraber çadırlara gittik.Köpeğe yumuşak bir yer hazırladık.Sonra biraz oturduk.
- Eee ? Ne yapacağız ?
- Bilmiyorum.
- Ben çok sıkıldım,dedi Esila.
- Keşfe devam edelim ?
- Ama ya köpek uyanırsa ne yapacağız ?
- Haklısın. Biraz daha bekleyelim bari.
