Love Me For A Reason

Chapter Four: The Sweet Revelation

JANE'S POV

Nakaalis nako sa clinic at papunta nako sa next room ko..

Napagisip isip ko kung ko siya tinulungan matapos ng ginawa niya sakin at sa babaeng pinahiya niya.

Hanggang ngayon naiinis at kumukulo ang dugo ko sa kanya.

Nakakainis kasi ang ugali niya porket ba popular siya at apo ng may ari nitong school e ganun na ang iaasta niya???

Nandito na ko sa room..........

Napasin kong walang tao... nasaan sila??? Bakit ako lang magisa???

Pagtingin ko sa orasan ko..........

.

.

.

.

.

.

5:30 na??????

BWISITSSS!!!!!!!!

Tapos na ang klase.... tssk..

Yang darren kasi na yan e.

Perwisyo talaga wlang maidudulot na maganda sa buhay ko....

Ugh!!!!!!!

"Sana hindi ko nalang siya tinulungan".

DARREN'S POV

nandito parin ako sa clinic.....

Hinihintay na dumating si mama.

Ang sabi kasi niya susunduin niya daw ako dahil nga sa nangyari saakin..

Anong oras na pero hanggang ngayon wala parin siya....

Knock! Knock! Knock!!!

Speaking of the *****

Dumating din siya.....

Baby, my baby boy, what happen to you my dear? Pagaalalang sabi ni mama.

Ma, stop calling me baby, binata na ko o. Pabulong na sabi ko kay mama.

Okay baby, ahh. Este darren... sabi ni mama.

Ahh. Misis. Can we talk??? Sabi nung school nurse.

Yes, sagot ni mama.

Darren dito ka lang ha. Maguusap lang kami. Sabi ni mama.

Lumabas sila ng clinic pero naiwan nilang nakabukas yung pinto.

Rinig dito sa loob ang pinaguusapan nila kaya tahimik lang aking nakikinig.

Ahh. Misis may sasabihin po kasi ako tungkol sa kalagayan ni darren.. sabi ni nurse.

O ano po iyon.? Tanong ni mama.

Ayin po kasi sa mga sintomas na nakita ko kay darren mayroon po siyang cancer, at stage 3 na...

Teka!! Ako may cancer ??? Hindi to pwede marami pa kong pangarap na tutuparin.... gusto ko pang makapagtapos ng pag-aaral gusto ko pang magka asawa at anak...

Ayoko pang mamatay...... ayoko pa....

Hahahaha. Nurse hindi naman sinabing joker ka pala. Tumatawang sabi ni mama...

Misis hindi po ako nagbibiro totoo po ang sinasabi ko.... sagit nung nurse ..

Ahh. Hindi sige. Aalis na kami ng anak ko salamat nalang.... sabi ni mama.

Pagpasok ni mama sa clinic kinuha niya yung mga gamit ko at inalalayan ako papaalis ng clinic.

Ma, anong nangyari may sinabi ba si nurse na masama??? May pagka inoaenteng tanong ko..

Wala anak... gusto ko lang umuwi para makapagpahinga kana. Sagot ni mama.

Pagdating namin sa bahay inalalayan ulit ako ni mama papasok ng pinto.

Niyakap niya ko ng mahigpit...

I Love You Anak..... lahat gagawin ko para sayo...... sabi ni mama.

Ma, ano ba yang sinasabi mo. Parang mamamatay nako niyan e. sabi ko.

Ah. Cge anak magpahinga kana.... sabi ni mama sakin sabay talikod....

Pumunta na nga ako sa kwarto ko para magpahinga... nakatingin ako sa picture namin ni mama sa may ibabaw ng lamesa habang hinihintay na dalawin ako ng antok...

Nakatulog na ako. Pero naramdamab kong may nagbukas ng pinto... si mama hindi ko binuksan ang mga mata ko para hindi niya mahalatang gising ako.

Kinumutan niya ko at hinalikan sa noo ramdam na ramdam ko ang kalungkutan ni mama... alam kong sinabi niya lang na sa nurse yun para matakpan ang kalungkutan niya.

I Love You Anak, Nawala na saakin ang papa mo at hindi na ako papayag na pati ikaw ay mawala din...pabulong na sabi ni mama habang tumutulo ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata.

Namatay si papa ng dahil sa cancer noong ako'y 5 years old palang. At simula noon ay hindi na naghanap si mama ng asawa dahil kuntento na siya saakin...

Pinatay ni mama ang ilaw at sinara ang pinto...

Gusto ko siyang damayan pero ayoko ng dagdagan pa ang sakit na nararamdaman niya. Kailangan kong magpakatatag para kay mama......