အခန်း (၃)

338 49 2
                                    

ရှောင်းကျန့် ဘက်က ကြည့်ရင် လွန်ခဲ့တဲ့ လေးနှစ်က သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံး တွေ့ဆုံမှုက သူ့စိတ်ထဲ ဘာမှ သိပ်ပြီး မခံစားရဘူး။ ဒီ ကျောင်းသားခေါင်းဆောင် ပုစိလေးကို စစ်ရေးလေ့ကျင့်မှုတွေ စတော့မှပဲ သူ သတိထားမိလာတာ ဖြစ်တယ်။

လေ့ကျင့်ရေး ကာလအတောအတွင်း ပထမနှစ်တွေက စစ်ရေးပြကွင်းကို မနက်တိုင်း လာရတယ်။ စစ်ရေးလေ့ကျင့်နေတဲ့ အချိန်တွေမှာ နည်းပြတွေက လူစစ်တယ်။ ဒီအလုပ်တွေကလည်း ပြောရတာသာ လွယ်တာ။ ကျောင်းသားဦးရေက ထောင်နဲ့ချီပြီး ရှိနေတာ။ နောက်ပိုင်း အယောက်တိုင်းက ယူနီဖောင်းလည်း ဝတ်ထားသေးတာ။ ဆင်တူဦးထုပ်တွေ ဆောင်းထားတဲ့ ကျောင်းသားတွေထဲ တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ်တာဝန်ယူထားရတဲ့ အတန်းကိုတောင် မနည်း ရှာရတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ့ထဲမှာ ရှောင်းကျန့်တော့ မပါဘူး။ ဘာလို့ဆို သူ့အတန်းရဲ့ ရှေ့ဆုံးမှာ အမြဲ ရပ်နေတဲ့ ကျောင်းသားခေါင်းဆောင် ပုစိလေးကို ဘယ်သူနဲ့မှ လူမှားစရာ မရှိတာကြောင့်ပဲ။

စစ်ရေးပြ ဆရာက ဘေးနားမှာ ရှိနေတာတောင်မှပဲ ဝမ်ရိပေါ်က မနက်တိုင်း မပျက်မကွက် သူ့ကို အပြုံးလေးနဲ့ နှုတ်ဆက်ရှာတယ်။ တစ်ခါတစ်လေဆို လက်ပါပြလိုက်သေးတာ။

ကျော်လွန်ခဲ့ပြီးတဲ့ ငယ်ဘဝတွေက သူ့ကို စက်တင်ဘာလရဲ့ နေရောင်ကို အမှတ်ရစေတယ်။ တောက်ပတယ်၊ ကြည်လင်ပြီး အရောင်အဝါတွေ ဖြာနေတယ်။ အနွေးဓာတ်က ကမ္ဘာမြေပေါ်က လူတွေဆီ နူးညံ့တဲ့ အပြုံးတွေ ဆောင်ကြဉ်းပေးတယ်။

ရှောင်းကျန့်က နှစ်နှစ်ကာကာ ပြုံးလိုက်မိတယ်။

" ရှောင်းကျန့်။ လူတွေ အားလုံးပြီ။ ကျတော် စစ်ထားပြီးပြီ "

" ရှောင်းကျန့် ကျတော်တို့ ခဏနေ စစ်ချီတေး ဆိုတော့မှာ။ လာ နားထောင် ပါ့လား "

" ရှောင်းကျန့် ၊ စစ်ရေးပြ ဆရာက ပြောသွားတယ်။ ခင်ဗျားက မနက်ဖြန်ကျ အဆောင် ရေချိုးခန်းတွေ လိုက်စစ်ရမှာဆို။ ကျတော်လည်း တူတူ လိုက်ခဲ့မယ်နော် "

" ရှောင်းကျန့်။ ဒီနေ့ ကျတော်တို့ စစ်ရေးပြတာ အရမ်းတော်တယ်တဲ့။ ဆရာက ချီးကျူးသွားတယ် သိလား "

Cigarettes and Jellybeans 《 香烟和果冻糖 》 || Burmese Translation Where stories live. Discover now