Zawgyi
Read at your own risk
စာၾကည့္ခန္းထဲ Seanနဲ႔ အလုပ္ကိစၥေဆြးေႏြးေန
ေပမယ့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ စိတ္ေတြက မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာ
ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ ဗိုက္လံုးေလးဆီမွာ။
အေရးႀကီး ကိစၥေဆြးေႏြးေနေသာ္လည္း
အလုပ္ထဲအာရံုမရဘဲ ဖင္တျကြျကြျဖစ္ေနတဲ့
အစ္ကိုေတာ္ကို Seanစိတ္မ႐ွည္ေတာ့။
"အဲ့ေလာက္ ျဖစ္ေနရင္လည္း မီးဖိုေဆာင္ထဲ လိုက္
သြားပါေတာ့လား''
"မင္း မရီး က သူဟင္းခ်က္ေနရင္ မီးဖိုေဆာင္ထဲ
မဝင္ခိုင္းလို႔ေပါ့ကြ''
"အရင္ကလည္း ခ်က္ေနၾကပဲကို အစ္ကိုရာ''
ကြၽတ္ဆတ္ဆတ္ေျပာလာတဲ့Seanကို ေ႐ွာင္းက်န္႔
ကေခါင္းတစ္ခါခါ။
"ဟ!!!အခုက ကိုယ္ဝန္ ရင့္လာၿပီေလကြာ။မေတာ္
တဆ လက္ကေလး႐ွသြားမွျဖင့္ ။ဒါေတြမင္း
နားမလည္ပါဘူး''
အကဲပိုေနတဲ့ဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို Seanက သူ
မႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ။
"ကဲ ထမင္းစားလို႔ရပါၿပီ''
မီးဖိုေဆာင္ထဲ က အသံ စူးစူးေလးၾကားလိုက္တာနဲ႔
ဝုန္းခနဲ ေျပးထြက္သြားတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္
Seanတစ္ေယာက္ လန္႔ဖ်န္႔ကာ ထိုင္ခံုမွ ျပဳတ္က်
သြားသည္။
"ခ်ီး ျဖည္းျဖည္း သြားပါ ငါ့အစ္ကိုရ ''
.
.
.
.
"အသက္, ဓားထိတာေတြ ၊ဆီေပါက္တာေတြ ျဖစ္
ေသးလား''
ေအပရြန္ေလးခြၽတ္ၿပီး ထမင္းဝိုင္းျပင္ရံု႐ွိေသး၊
မီးဖိုေဆာင္ထဲ ကမန္းကတန္း ဝင္လာကာ
တစ္ကိုယ္လံုး ဒဏ္ရာ ရမရ လိုက္စစ္ေဆးေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရား!!!ငါဘာမွ မျဖစ္ဘူးဆိုမွကြာ''
"မီးဖိုေဆာင္ ဝင္တာ ဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုးပဲေနာ္
အသက္ ။ ေနာက္ ဒီလိုေတြ မလုပ္ရေတာ့ဘူး''
ပိုကိုပိုလြန္းတယ္ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
သူ႔ကိုစိုးရိမ္လြန္ကာ မ်က္ႏွာပ်က္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔
ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ေလ်ွာ့လိုက္ရသည္။
