"အော် sorry လန့်သွားလား"
"အာ..Jimin"
"အော မင်းစာအုပ်အခန်းထဲကျန်ခဲ့လို့ မနက်ဖြန်ထပ်ရမှာမလား"
"အော် အင်းကျေးဇူး"
Jimin ခေါင်းတစ်ချက်သာဆတ်ပြပီးလှည့်ထွက်သွားပေမယ့် ဟန်နာရဲ့ခေါ်သံကြောင့်လှည့်ကြည့်လာသည်
"Jeon Jimin!!"
သူမခေါ်လိုက်တော့ Jiminကလှည့်ကြည့်လာသည် ငါမေးလိုက်ရင်ကောင်းမလား
"နင်ငါ့ကိုတဂယ်မမှတ်မိဘူးလား"
"ဟင်?"
သူ့ပုံစံကတဂယ်မသိသလိုပဲ တဂယ်ပဲနင်ငါ့ကိုမေ့သွားခဲ့တာလား Jiminရယ်
"ဘ.ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး ငါသွားတော့မယ်"
ဟန်နာလှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။
ထွက်သွားသော ကောင်မလေးရဲ့ကျောပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း ခပ်ဆွေးဆွေးကြည့်နေမိတော့ ပါးပြင်က ပူနွေးလာတယ်
"ကိုယ်မင်းကို မေ့နိုင်ပါ့မလား ဟန်နာရယ်"
_________
"ဘာရယ် သူကနင့်ကိုမမှတ်မိဘူးတဲ့လား"
"အေးလို့"
"နှစ်တွေကြာခဲ့ပြီကို သူလဲမေ့မှာပေါ့ စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ဟာ"
"အင်း နှစ်တွေကြာတာတောင် သူ့ကိုသဘောကျနေတုန်းပဲ"
"နင်နဲ့ငါက အမျိုးတော်ရတော့မာပဲဟိဟိ"
ကျောင်းရောက်ရောက်ချင်း ချယ်ယောင်းနဲ့စကားပြောနေရာ ဆရာမနဲ့အတူအခန်းထဲဝင်လာသော Jungkookတို့ကြောင့် အရှေ့သို့ပြန်လှည့်လိုက်သည်
"နောက်တစ်ပတ်နေရင် Test ဖြေမယ်
results တွေအတိုင်းအခန်းပြန်ခွဲမာမို့ ကြိုးစားကြပါ"
"Naeee"
ကျောင်းသားများရဲ့ ပျင်းတိပျင်းရောအသံများထွက်လာသည်
"မဖြစ်ဘူး ကြိုးစားရမယ် ငါ့ရဲ့မင်းသားလေးနဲ့လွဲလို့မရဘူး"
နောက်ကချယ်ယောင်းရဲ့အသံကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်ပီး
"ဘယ်က မင်းသားလေးလဲ ယုန်စုတ်ကြီးကိုများ"
YOU ARE READING
//Hate the way u love//
Short StoryJeon Jungkook ငါ့နင့်ကိုမမုန်းချင်ဘူး နင့်ရဲ့အတ္တနဲ့တစ်ဖတ်သတ်အတွေးတွေနဲ့ ငါ့ကိုထိန်းချုပ်နေတာတွေ ရပ်လိုက်တော့ #Min Hanna အဟက် မင်းက ငါ့အပိုင်ပဲ ငါပိုင်တဲ့ ငါ့ပစ္စည်း #Jeon Jungkook မင...
