Sabah olur. Esma hazırlandıktan sonra okula gider. Yanına Kai gelir:
_Çıkışta işin var mı canım?
_Bu sefer gerçekten işim var.
_Ne işin var?
_Önemli bir işim. Kuzenimle bir şeyler yapacağız, der utanarak. Kai:
_Sen....Biraz gergin misin?
_H-Hayır. Birşeyim yok.
_Emin misin, yüzün kıpkırmızı oldu da?
_E-Evet, der.
Zil çalar. Derse girerler. Esma bir yandan da şarkı çalışmalarını ihmal etmiyordur. Teneffüste jürilerin yanına gider ve çalıştığı şarkıyı seslendirir. Jüriler çok beğenir. Jürilerden biri:
_İkinci yaptığın vokali biraz daha uzun yap. Başka da bir sorun yok. Gayet iyiydin, der ve Esma salondan çıkar.
Dersler biter. Esma kuzeniyle buluşacağı yere gider. Kuzenine:
_Offff! Neden dışarıda yapıyoruz ki bunu? Biri görürse diye korkuyorum.
_Sen biri görürse diye korkmuyorsun....Kai görürse diye korkuyorsun.
_E bunu biliyorsun da neden hâlâ dışarıda yapıyoruz şunu?
_Evde rahat olursun ama onunla öpüşürken o rahatlığı bulamazsın. Dışarıya geldik ki biraz gergin hisset diye. Anladın mı şimdi?
_Offff bu çok saçma.
_Ahhhh ileride nedenini anlayacaksın.
_Umarım, der ve bir yere geçip otururlar.
Bu arada Kai Esma'yı öyle tedirgin görünce dayanamaz ve takip eder. Şu anda da Esma ve kuzeninin olduğu yerde görünmeyecek bir şekilde saklanıyordur.
Esma ve kuzeni biraz konuştuktan sonra:
_Başlayalım mı?
_Ahhhh, korkuyorum ben ya.
_Şşşt korkma. Hem bu gerçek bir öpüşme değil ki. Sadece bir deneme gibi birşey. Tamam mı?
_Tamam.
_O zaman artık başlayalım mı?
_Offff tamam. Ne yapmam gerekiyor?
_Sadece akışına bırakacaksın.
_Ne akışı, hangi.....,demeye kalmadan kuzeni Esma'nın dudaklarına yapışır. Esma ne olduğunu şaşırsa da bir müddet sonra kuzenine karşılık vermeye çalışır. Kai onları öyle görünce elindeki bardağı yere düşürür. Esma sesi duyunca hemen çekilir. Karşısında Kai'yi görünce kan beynine sıçrar.
