High School VS College CRUSH [ on going story ]

Chapter five - Is still there a chance?

Simula nang araw na yun, di na kami nag-uusap pa ni Carl. It was hard for me acting this way but I have to do this. Alam kong malalampasan ko ito. Gaano man kasakit.

["Letting go means to come to the realization that some people are a part of your history, but not a part of your destiny"

- anonymous 

GM

#ArtOfLettingGo ]  Sent to All.

I made that group message and sent to all my classmates and friends. And it is obvious kong sino at ano ang tinutukoy ko sa mensaheng yan. I want to let go of a feeling or a person rather. It was too difficult to do such but I know in the end I could make it.

Morning [ classroom ]

" I got your GM yesterday, sana naman tutuparin mo ang pagmomove-on na yan." ni Soleen na nakaharap sa akin.

" Sana nga" - sagot ko kay Soleen sa mahinang boses.

" I know that feeling Shaine, Ive been through that.." pagbibiro ni Lady Aike sa amin.

" Loko-loko ka talaga ano" ni Soleen sabay hampas ng notebook .." alam mo na ngang nag eemote yung tao" dagdag pa niya.

" Pinapatawa ko lang naman si Shaine eh" paliwanang ni Lady Aike.

" HAHA.. kung maka emote naman ako, akala mo kung sinong namatay" .. pabiro kong sabi.

" Tama .. !! Buti pa, mag enjoy tayo, lalo pa't malapit na ang graduation" ni Soleen.

" I suggest, bakit di nalang tayo kumain?" ni Lady Aike na takam na takam ng kumain.

" Hayy naku Lady, matatapos na ang high school, pagkain parin nasa isip mo" ni Sol.

" Sege na nga , libre ko kayo" sabi ko sa kanila.

" Yeheayyy.. libre kami ni ms. salu" hiyaw ni Lady Aike .

----------------------

Ilang araw nalang at graduation na. Hindi ko ma attempt na magkakahiwalay na kaming magkakaibigan. Pero, bakit di parin ako mapakali. Seguro , dahil ito kay Carl. Ayokong grumaduate na masama ang loob namin ni Carl sa isa't-isa. Gusto ko sana na before the last day of being a high school ay maayos ang pagkakaibigan namin.

Gusto ko siyang tawagan. Pero isn't it awkward? I will be the one to make the first move ? I would appear like a disperate teenage girl. Pero hindi naman seguro masama kung ang punto mo ay makikipag-ayos lang? 

Sa aking pagmumuni-muni, umiral parin ang pride ko. Hindi ako ang dapat magbigay ng first apology. It was his mistake, in the first place.

2 TEXT MESSAGES RECEIVED 

As i opened the inbox, it was Michael and Carl.

Michael: Shaine, kumusta ka na ? Pasensya ka na kung umalis ako kaagad. Binilinan kasi ako ni nanay na magbantay sa ospital after ng practice.

Me: Naku, wag ka nang mag sorry. Ako nga ang dapat magpasalamat sayo eh. Kumusta na pala ang lagay ng lola mo ?

Michael: She is getting better now, Thank God .

Me: Buti naman kung ganun.

Michael: Shaine, kumain ka na ba?

Me: Oo kanina pa. ikaw?

Michael: Tapos na rin.

Me: buti naman. Pakisabi na lang sa lola mo na pagaling siya.

Michael: Salamat. Sege sasabihan ko.