.hoofdstuk 4

118 11 0
                                    

/liz' pov\

'Opa, wil je helpen?' zegt ik tegen opa. 'Waarmee, liz?' zegt hij rustig. 'Op het strand ligt een meisje, maar ze heeft nog nooit gelopen. Ze komt uit de zee.' zeg ik. 'En nu?' zegt opa. 'Wil je haar naar binnen dragen? Ze heeft geen huis.' vraag ik. 'Tuurlijl, waar ligt ze?' vraagt hij. 'bij de derde paal.' zeg ik. En we lopen naar buiten, naar nina. 'Nina, dit is mijn opa. Je mag hem gewoon opa noemen hoor!' zeg ik tegen Nina. 'Hallo, ik ben Opa, dus jij heet Nina!' zegt hij tegen nina. Hij pakt nina op, en brengt haar naar binnen. 'Nina, dit is jou kamer.' zegt hij. En hij gaat weer, ik kom naast haar op bed zitten. 'Nina, zou ik je leren lopen?' vraag ik. 'Tuurlijk!' zegt ze. En tot het avondeten leer ik haar lopen. Terwijl ik haar ondersteun lopen we naar de tafel. 'Wow, jij kan dat al goed, Nina!' zegt opa tegen haar. Ze kijkt heel trots. 'Eten jullie vaak vis?' vraagt nina. 'Alleen als jij dat wil.' zegt opa. 'Ja, in de zee eten we dat minimaal 1 keer per dag' zegt ze. 'Dan eten we dat ook minimaal 1 keer per dag!' zegt opa tegen haar. 'O ja, weet jij wat die grote vissen zijn hier in de zee?' vraag ik aan nina. 'Ja dat zijn ook zeemeerminnen.' zegt ze. Na het eten ga ik weer haar leren lopen, en aan het eind van de dag kan ze zonder ondersteuning lopen!
Ik breng haar naar bed, en dan ga ik ook naar bed.
Ik word wakker omdat nina aan mijn bed staat. 'Liz, kom mee! Ik zag mijn vrienden zwemmen!' zegt ze blij. En we gaan naar het strand. 'Nina!' roepen haar vrienden. Dan schrikken ze, want ik loop naast haar om haar een beetje te ondersteunen op het zand. 'Ga daar weg! Dat is een mens!' roept een van haar vrienden

/nina's pov\

Ik ben zo blij dat ik ze weer zie! Iedereen roept 'Nina!'. Maar dan hoor ik danielle 'ga daar weg! Dat is een mens!' en ik word verdrietig.' Ze is heel veel aardiger dan je denkt!'
Roep ik naar haar. 'Nina, verdedig je nou een mens?! Je bent gek geworden!' roept Danielle terug. 'Ze is veel aardiger dan jou hoor! Danielle!' roep ik, en ze kijkt bang en boos tegelijk. 'Hoe durf je, nina? Dit komt chanelle te weten!' roept ze, en ik schrik maar dan kijk ik weer boos. 'Dat maakt me niks uit! Ze vindt toch niks goed!' roep ik spottend. Ze kijkt bang en zwemt weg.

lizWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu