Dit is een soort van flashback. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!
Liefs Quinty
//begin verhaal//
'Maar ze heeft benen!' roept mijn oma 'ja dus, wat is daar mis mee? Haar vin krijgt ze als ze 16 is!' roept mijn moeder 'Anouk, ze hoort hier niet! Ze overleeft het hier niet!' roept oma terug 'waar moet ze dan heen?' roept mijn moeder. 'Naar je vader! Hij leeft bij de zee, is net zo makkelijk!' roept oma. 'Wat? Nee! Dat is te ver weg!' roept mijn moeder. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 dagen later
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
'Mam, moet dit?' vraagt mijn moeder bang en verdrietig tegelijk. 'Ja, en kind, je ziet haar over 15 jaar weer! Vina haalt haar wel op!' zegt mijn oma. '15 jaar is zo veel! En wat als hij het niet zegt tegen lisa? En Vina komt opeens?' zegt mijn moeder. 'Dan heeft hij pech! Je weet hoe boos Vina kan worden!' zegt mijn oma. Mijn moeder neemt mij in haar armen en zwemt naar het huis van mijn opa. Ze lopen het strand op en worden weer mens en kloppen aan. Mijn opa doet open. Ze hadden het hier al over gehad, dus het enige wat mijn opa doet is mij in zijn armen nemen, en naar binnen lopen.
//einde verhaal//
JE LEEST
liz
Fantasywat als je op het land leeft, maar je in de zee thuis hoort? maar jij het niet weet? wat als je je ouders niet kent? wat als je het gevoel hebt dat er niks klopt van wat jou gezegt wordt? dat heeft liz.
