İyi geceler Sayın dinleyen

Ben aslında

-çok hoş görünüyorsun her zamanki gibi.
-Teşekkürler. Nereye gidiyoruz ?
-süpriz
-suprizlerden hoşlanmam.
-peki o zaman eskiden gittiğimiz bir yer.
-anladım. Mekanin önüne gelince eskiden hep gelirdik buraya içeri girdik oturdum siparis verdik ve konuşmaya başladı.
-Yasmin ben aslında...
-sen aslında beni aldatmak istemedin öyle değilmi (birde kahkaha attim).
-beni dinlenmisin?
O konuşurken bana doğru bakıp gülümseyen emiri gördüm.
-okan sana en büyük suprizimi açıklamadan önce arka masadaki adamı görüyormusun?
-evet?
-işte o benim sevgilim
-neee
-sakin ol
-sen ne dediğinin farkindamisin?
-ciddiyim.
-gidip şimdi o herifi.
Arka masaya doğru yol aldı bense rujumu tazeledim ve daha sonra oradan çıktım. Sen bunu çoktan hakettin. Anahtarlar.. Geri döndüğümde pacavra gibi masada oturuyordu.
-okan anahtarlar?
Masanin üstüne bir sinirle koydu. Acaba şu emir ne demisti belliki pot kirmamis.
-birdaha karşıma çıkma.
-hay hay diyerek ilerledim. Bir taksi istedim o sirada önümde duran arabadan emir indi.
-az önce bana borçlandın
-ne istiyorsun ?
-sadece bir yemek senden dolayi yemeğimi yiyemedim bile(gulumsedi)
-peki.
Arabaya bindim daha önce gelmediğim bir mekandan içeri girdik.
-neden böyle birşey söyleme gereği duydun?
-böyle gerekiyordu.
-nedenini soruyorum.
-bana bir neden sorman için çokta yakın degiliz.
-sevgilim olduğunu söyledin bilmeye hakkım var diye düşünüyorum.
-belki daha sonra. Yemek bittikten sonra beni eve bırakmayı teklif etti rendederek taksiyle eve geldim. 
Yatağımin baş ucunda asılı olan gelinligimin karşısında içmeye başladım birazda ağladım. Sızmışım. Uyandığımda eski mahalleden Müzeyyen ablanin evindeydim karşımda bir adam elinde viskiyle oturuyor bana bakıyordu.
-sen kimsin?
-ben 4 numara senin eski dairenin yeni sahibi salih
-burası Müzeyyen ablanin evi?
-dün sabaha karşı yan komşun fazla gürültüden dolayi Müzeyyen ablaya ulasmis seni buraya getirdik yeni ayildin.
-size gerek yok gidebilirsiniz.
-bu kadar içmen iyi değil.
-sizene bundan.
-bak Yasmin hanim gidemem beni buraya başına diktiler birazdan gelirler benden kurtulursunuz.
Onunla hiç muhattap olmadan televizyon seyrediyordum.
-eskiden bir psikologmuşsun öylemi?
-nereden biliyorsun?
-eski dairende ben oturuyorum.
-öyleydim evet.
-enteresan
-nedir o enteresan olan?
-bir psikololoğun kendine yardımcı olamamasi mesleğin gereği bile olsa yapabilirdin.
-küstahlığı bırak artık ve buradan git. Ayağa kalktım gerçekten sinirlerimi bozmustu.
-tamam gidiyorum.
Kapıya doğru yöneldi ve gitti. Eve gitsem iyi olacak. Ev telefonundan eylülu aradım.
-eylul?
-nihayet yasmin neredesin ulaşamadım sana?
-eski mahalleden Müzeyyen abladayim eve geçecegim.
-gelmemi istermisin?
-olur 1 saate evde olurum.
Müzeyyen abla bir kuafördu binanın hemen alt katindaki kuaföre indim ve Müzeyyen ablaya eve gidecegimi söyledim.
-beni habersiz bırakma kızım. Gülümsedim ve bir taksi bularak eve doğru yol aldım.