Butterfly Effect

Episode 45: Cant we go back?

"මිනිස්සු වෙනස් වෙනවා නමුත් අපිට ඒ අයත් එක්ක පෙර තිබ්බ මතකයන් කවදාවත් වෙනස් වෙන්නෙ නෑ..."

-

JK's pov

"මගෙ ලගට එන්න එපා!"

Ara එහෙම කියලා අඩියක් පිටිපස්සට ගියෙ මම එයාගෙ ලගට එන එක ප්‍රතික්ෂේප කරන්න... ඒත් මම තව අඩියක් ඉස්සරහට තියලා එයාගෙ ලගට යන්න හැදුවා...

"යනවා මේ කාමරෙන් එළියට!!"

Ara එකපාරටම හයියෙන් එහෙම කෑ ගැහුව නිසා මම හිටපු තැනම නතර වෙලා එයාගෙ දිහා බැලුවා...

"Sir? මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් ද?"

කාමරේ ඇතුලෙ ඇහුන සද්දෙ නිසා nurseලා දෙන්නෙක් ඉක්මනට කාමරේ ඇතුලට ආවා...

"මෙයාව ඇදෙන් ඉන්නදවන්න"

මම එහෙම කියලා කාමරෙන් එලියට ගියා... Ara මට එහෙම කෑගහලා තියන අමාරු තව වැඩි කරගනන්වට මම කැමති නෑ... මම හිතුවා එයා ඕක දැන ගත්තම ඔය දේ වෙයි කියලා...

"ඒ කියන්නෙ එයාව මැරුවෙ ඔයා!
අපේ දරුවට මේ ලෝකෙ දකින්න අවස්තාව උදුරගෙන තියෙන්නෙ එයාගෙ තාත්තමයි...
තමුන් මොන ජාතියෙ තාත්තා කෙනෙක්ද? අහ්හ්??"

එයා මට කෑගහලා කිව්ව ඒ වචන මගෙ heart එකට පිහියෙන් ඇන්නා වගේ...

"එයා හිතන්නෙ මම ඒ තීරණේ හරි පහසුවෙන් ගත්තා කියලද?"

මම මගෙන්ම එහෙම අහගෙන rest room එකට ගිහින් මූණ හෝදගත්තා...

Jimin's pov

මම ගිහින් jungට දැන් කොහොමද කියලා බැලුවා... මට එතන එක doctor කෙනෙක් කිව්වා එයාව දැන් එක්කන් යන්න පුලුවන් කියලා මම ඒක නිසා taxi එකක් කතා කරගෙන එයාව ගෙදර එක්කන් ගියා... මම jungkookට msg එකක් දැම්මා යනවා කියලා... මම එයාව හම්බෙලා ඒක කියන්න ගියෙ නෑ එයාට ඒක කරදරයක් නිසා...

📍 jung's apartment

මම jungව පරිස්සමෙන් ගෙදරට එක්කන් ගියා... එයා කාමරේ ඇතුලට ගියාම මමත් එයාගෙ පස්සෙන් එයාගෙ කාමරේට ගියෙ එයත් එක්ක පොඩ්ඩක් කතා කරන්න ඕනෙ නිසා... මම පුරුද්දට වගේ කාමරේ ඇතුලට ගිහින් දොර වැහුවා...