Drusila
මම ඩැනීව අර ගත්තත් මට අර පුංචි ගෑණු ළමයා ව එතන දාලා දාලා යන්න හිතුණේ නැහැ. ඒත් මගේ ඉරිසියාකාර ඩැනී නම් එයාට පොඩ්ඩක්වත් කැමති පාටක් තිබුණේ නැහැ.
"මාම්... මොකද ඔයා මෙච්චර වෙලා පරක්කු වුණේ? බලන්න මම කොච්චර වෙලා හිටිය ද කියලා." ඩැනී මූණත් නරක් කරන් බිම තිබුණූ ගල් කැට ටිකකටත් පයින් ගහන ගමන් ඇහුවා. මට පේන්නේ අද නම් මට කොල්ලව ශේප් කර ගන්න එක ලේසි වෙන එකක් නෑ වගේ.
"අනේ සොරි පැටියෝ. මට වැඩ වගයක් තිබුණා." මම එයාට කිව්වා.
"ඔයාට හැමදාම වැඩනේ" ඩැනියල් අහක බලාගෙන කිව්වේ එයාගේ මූණට වැටිලා තිබුණ කෙස්ගස් ටිකකටත් නහයෙන් පිබින ගමන්. "මම තරහයි ඔයත් එක්ක"
"මගේ ඒන්ජල්ව යාළු කර ගන්න මම දැන් මොනවද මම කරන්න ඕන?" මම එයාගෙන් එහෙම ඇහුවේ එයත් එක්ක තරහා වෙලා නම් මට විනාඩියක්වත් ඉන්න බැරි වුන නිසා.
"මට අයිස්ක්‍රීම් ඕන" එයා කියපු දේ නිසා මම බිම බලා ගත්තා. මම කොහොමද මේ ඉල්ලීම ඉෂ්ට කරන්නේ?
"සොරි පැටියෝ. ඔයා අයිස් ක්‍රීම් කෑවොත් ආපහු ලෙඩ වේවි" මම බිම බලාගෙනම කිව්වේ එයාට මුහුණ දෙන ශක්තියක් නොතිබුන නිසා. මම ඒක කියපු ගමන් එයාගේ මූණ ඇඹුල් උනා. "මම ඔයාට වෙන මොනවා හරි අරන් දෙන්නම්"
" එහෙනම් බොම්බයිමොටයි අරන් දෙන්න" එයා අන්තිමේදි හිනා වෙලා කිව්වා. "දැන් ඉතින් මූණ එල්ලන් ඉන්න එපා" එයා එහෙම කිව්වේ එයා දිහාවට පහත් වෙලා තිබුණු මගේ මූණ එයාගේ පුංචි අත්දැකීම අල්ලගන්න ගමන්. මේ පොඩි වයසට මේ කොල්ලා කොච්චර පැහිලද? සමහර වෙලාවට හැසිරෙන්නේ මගේත් වැඩිහිටියෙක් වගේ.
"පැටියෝ ඔයාට තව පොඩ්ඩක් ඉන්න පුලුවන්ද? අර පුංචි ගෑනු ලමයා තනියම නේ. අපි එයා ගාවට යමුද" මම ඇහුවා.
"හා" ඩැනී හා කිව්වත් ඒක කිව්වේ එච්චර කැමැත්තකින් නෙවෙයි. මේ එයාගේ තරහාකාරයෙක් වත්ද?
YOU ARE READING
Pᴜᴛ A Lɪᴛᴛʟᴇ Lᴏᴠᴇ Oɴ Mᴇ 💫
FanfictionWe fight, we get high holding on to love We came down 'cause there was nothing holding us Is it wrong that I still wonder where you are? Is it wrong that I still don't know my heart? Are you all dressed up but with nowhere to go? Are your tears fall...
