Play Date// Taekook

~10~

💜💜💜💜💜💜💜💜

Evimde büyük L şeklindeki koltuğa yayılıp derin düşünceler içine düşmüştüm..

Taehyung'a o pislik elimi kaldıralı iki gün olmuştu. Ve o günden sonra Taehyung benden kaçar hale gelmişti. Sedece onu evinden arabam ile alıyordum okulda yanımda durmamaya çalışıyordu. Bu da hayli Lisa'yı şüphelendiriyordu. Bana bir kaç kez ayrıldık mı diye sormuştu.

Oysaki Taehyung'a özür dilediğim gün beni affetmişti. Koltukta oturur pozisyona girdim elimdeki telefondan saate baktım saat sekizdi.

Koltuğun üzerimdeki çantamı alıp evden çıkıp arabama yöneldim Taehyung'u alıp okula gidicektim her zamanki gibi.

~~~

Taehyung'un evinin önünde spor arabam ile durdum. Arabadan inip arabaya sırtımı verip yaslandım.

O sıradada Taehyung apartmanından inmiş bana doğru yürüyordu. Sonumda önümde durdu "neden arabadan indin ki? Hadi geç kalmadan gidelim." Gözleriyle arabayı işaret etti.

Ben ise hiç bir şey yapmadan onu izlemeye devam ettim. Sonunda yüzüme baktı ama hemen gözlerini kaçırdı.

İşte buydu sorun....

Yüzüme bakmıyordu. Göz teması kurmamak için elinden geleni yapıyordu. Neden anlasam!

"Taehyung.." sessizce yere doğru bakıyordu. "Taehyung-ah bana bir bakarmısın?"
Bu çocuk çok inatçı be!

Onu kolundan tutup arabaya doğru yasladım araba ve benim aramda kalmıştı dudakları çok fazla yakınımdaydı.

Siktir..neden ben böyle bir şey yapmıştım ki? Ama iyi ki yapmıştım çünkü...
Ben..ben garip hissediyordum buna ne deniyordu? Daha neler aramızda şakadan ilişki olan çocuğa aşık olmuş olamam.

Ama işte AMA bunu umursamıyordum artık.

Gözlerini sıkıca kapamıştı ve yüzü kıpkırmızıydı. Kulağına doğru eğildim.
"Neden benden kaçıyorsun Taehyung-ah?"

Ellerini aramıza koymuş ittirmeye çalışıyordu. Ama bu beni durdurmadı daha çok yaklaştım ona. "Tam tersi olması gerekmiyor mu? Hm? Eğer daha fazla böyle ayrı kalmaya devam edersek o kadar yaptığımız roller boşa gidicek."

Titrek bir nefes verdi bu beni daha çok delirtti. "Bu yüzden benden kaçma...anladın mı bebeğim?" Hala bana bakamıyordu.
"Taehyung bana bak dedim tatlım."

Kalbinin atışlarını duyabiliyordum çok hızlı atıyordu. Bu çocuk çok şirindi beni deli ediyordu. Yavaşça bana doğru baktı.
"Beni anladın mı Taehyungiee?"

"A-anladım" bunalmışsasına hızlıca benden ayrıldı. "Off! Hadi artık gidelim geç kalıcaz senin yüzünden ya! Geç kalmamak için beni evden al diyorum sana bak! Şu rahatlığa bak daha çok geç kalıcam."

Elime çantasını tutuşturdu ve arabanın ön kapısına ilerleyip açtı.
Kıkırdadım çünkü utandığından ne dediğini bilmiyordu konuyu değiştirmekti tek amacı ne kadar da şirin. Bagaja çantasını koyup direksiyona geçtim.

O sıradada o yine ağzından bir şeyler geveleyip duruyor kemeriyle cebelleşiyordu.
"Dur yardım edeyim." Gülmeden edemiyordum elinden kemeri alıp onun için bağladım.

Geri kalan yolda ise Taehyung'un mızmızlanmasını dinlemem ile geçmişti. Ama bu isyanlar bile benim kulağıma ninni gibi geliyordu.

💜♾💜♾💜♾💜

Üzgünüm uzun zamandır yazamıyordum okul nedeniyleeee
Umarım beyenmişsinizdirrr💜💜💜