First day of school but not in High School. Yes! New Faces and new journey. Emeged! So egzoited.
“Royale? Royale!? Wake up! It’s already 7:00 am in the morning! Bumangon ka na. Baka malate pa tayo sa First day ng class!” Iritadong sigaw ni Kuya habang paulit ulit na kinakatok ang pinto.
“Kuya!? Try mo kayang pumasok, di nmn naka lock yung door eh!” Sigaw ko mula sa loob ng kwarto ko. Aga aga, init ng ulo ni kuya! Daig pa ako pag may monthly! HAHAHA XD Narinig ko namang bumukas yung pinto,
“Anong tinatayo tayo mo jan? Tara na kaya?!”
“Teka kuya, hindi ba tayo mag be’breakfast?”
“Wag ka ng kumaen, d ka nmn tumataba!”
“Seriously? Anong konek ng kumaen sa di tumataba?” Pabulong na tanong ko sa sarili ko. Akalain nyo yun narinig pa ng mokong!
“Wala kang pake!” tas lumabas na si kuya, nakita ko nmng kinuha nya rin yung bag ko. Kahit ganyan ugali nyan mahal na mahal ko yan!
Bumaba na ako agad para sundan si kuya, baka kasi iwan pa ako nun!
“Good morning anak” pambungad agad sakin ni mama,
“goodmorning ma,” tas nagkiss ako sa cheeks nya, “Si kuya po ma?”
“Hinihintay ka na, nakasakay na sa kotse”
“Sige po ma, alis na po ako, baka iwan ako nun e. Bye ma, Love you po” Tas tumakbo na ako palabas.
“Sige, ingat anak” Rinig ko nmng sigaw ni mama. Nakita ko agad si kuya na pumasok na sa kotse kaya sumakay na din ako. Inistart na nya yung engine pero bago kami umalis may binato pa sya sa mukha ko. Sandwhich pala,
“alam mo ba kuya, masamang magtapon ng pagkaen”
“Hayaan mo na, mukha ka nmng basurahan eh!” Tas nagmaneho na sya. Tignan mo nga nmn, napakasama ng ugali, nakuha pa talagang tumawa eh!
“Para san naman tong sandwhich?”
“Para sayo, nd ka pa nag bebreakfast eh. Baka mamaya mamatay ka sa daan, mapagalitan pa ako ni mama” Tas ngumisi ng nakakabwisit. Hindi ko nlng pinansin, agad ko nmng sinungaban yung sandwhich, gutom na gutom na ako, di pa ako nag bebreakfast. “Eh Kuya-?”
“Sabi ni mama, wag magsasalita kapag may laman ang bibig. Lunukin mo muna yan, kadiri ka!” Artii neto! Mas maarte pa sakin eh! Nilunun ko nmn agad yung kinakaen ko, tsaka ulit ako nagsalita,
“Kuya, san mo nmn nakuha to?” sabay turo sa sandwhich na kinakaen ko,
Tumingin muna sya sakin tsaka ngumiti, yung ngiting aso “Sa basurahan”
“Ah, ok- What? Kuya?!!! Are you kidding me? Pinakaen mo ako ng panis na sandwhich! Ugh! How dare you!asdfghjkl” d ko na natuloy pagsasalita ko kasi tinakpan ni kuya yung bibig ko,
“Shut up okay shut up! Eto di na mabiro, tsaka pano mo nmn nalaman na panis nayan? Ginawa ko yan para sayo!” tas tumawa ng napakalakas. Yan si Kuya e, may tinatago din naman palang baet sa katawan kahit papaano! Sya nga pala si Arcii Capistrano, 3rd year College sa Montevidad University. BSED major in Math ang tinetake nyang course. Math wizard yan nung elem sya at HS. Kahit ganyan ugali nyan, mahal na mahal ko yan. Simula pagkabata palang lagi na kaming magkasama. Sya laging nagaalaga sakin, tsaka pag may umaaway sakin, lagi nya akong pinagtatanggol. “Baba na” Kaso wala manlang ka gentlemanan sa katawan,
“Oo na, bye kuya love you.”
“Okay, bye” tas kiniss na ako ni kuya sa ulo. Agad na akong bumaba at dumiretso na sa loob ng school. Tinignan ko muna sa bulletin board sa guard house yung list ng mga rooms ng HS. 3rd year kamagong, 5th building, 3rd floor 3rd door. Okay, gotta go.
