Resmen nutkum tutulmuştu.Yutkunamıyordum,nefes almam sanki durdu ve kalp atışım göğsüme yansıyordu.Aman kızım kendine gel!
Hemen sınıfa çıkıp Tuğçe'ye haber vermeliydim.Fakat sınıfa çıktığımda Tuğçe yerinde yoktu.Pekala bana sadece şuanda beklemek düşer.
*
İlk derse girdiğimde o çocuğunda bizim sınıfa girdiğini gördüm.Tekrardan kalp atışım aniden hızlandı.Çocuk fena karizmatik bir o kadar da sert duruyordu.Yanımdan bir rüzgar gibi geçip gitti.Ama kokusu beni benden almadı değil.
*
İlk dersin sonlarına doğru çocuğa bakasım geldi.Ve ona baktığımda oda bana bakıyordu.Hemen kafamı önüme çevirdim.Şaşırdım bana neden bakıyordu ki onca kız arasından.Yine büyüleyici güzelliğim olduğunu söyleyen yan komşumuz Nuriye teyze aklıma geldi.Sanırım evet Nuriye teyze haklıydı.Neyse zil çaldıktan sonra herkes sınıftan çıktı benim ise hiç çıkasım yoktu.Kulaklıklarımı takıp şarkı dinlemeye başladım.Şarkının daha yarısına gelmeden arkamdan omuzuma bir el dokundu.Aniden sıçradım ve kulaklıklarım elime takılarak telefonum yere düştü.
Bravo yakışıklı çocuk süper bir şey yaptın.Telefonumu yerden almak için eğildiğimde çocuğun bana 'sen dur ben alırım' bakışı attığını görünce duraksadım.Ve tahmin ettiğim gibi kendisi eğilip telefonu bana verdi.Fakat telefonumun ekranı büyük bir çatlakla kapladığını görünce istemsizce ''Aferin seni manyak'' diye homurdandım.
Çocuk homurdandığımı duymuş olmalı ki ''Seni korkutmak istemezdim fakat sözlerine dikkat etsen iyi olur.'' dedi sert bir tavırla.
Ürpertici bir bakış daha attıktan sonra evet daha ilk günden ondan korkmamı sağladı.Bravoo.
*
Sonunda Tuğçe'nin geldiğini gördüm.Ve hızlı adımlarla ona doğru yürümeye başladım.Tuğçe her zamanki gibi havasındaydı.Zaten onu üzebilicek tek kişi Onur'du.Başka kimse değil.
Büyük bir hışımla çantasını sıraya fırlattı ve birden duvarları yumruklamaya başladı.Ne oldu diye sormaya fırsat bile vermeden''Annemle Onur'un babası ilişki yaşıyorlarmış.Aman ne güzel!''
''Ah evet biliyordum.Ama üzülüceğini tahmin ederek sana söylemek istemedim.''dedim bana kızgın kızgın bakarak''Bilirsin ve bana nasıl söylemezsin ben şimdi bununla nasıl yaşıycam?Nasıl yaşıycam,ne yapıcam ben sevdiğim çocukla nasıl...''
''Bu kadar endişe etme.Senin suçun olan bir şey değil.''
''Evet ama ben bilmiyorum biraz hava almaya ihtiyacım var sanırım.Dışarı çıkıyorum gelmek ister misin?''
''Evet,olabilir hem sana anlatıcaklarım var.''
*
Bahçeye çıktık ve Alp'in orda kızlarla sarmaş dolaş olduğunu gördüm.Neden şaşırmadım çünkü o tam bir PİÇ.Sinirle ordan uzaklaşmak istedim.Fakat Alp'in gözlerine tutsak oldum çoktan.Hızlı adımlarla Tuğçe'nin kolundan tutup başka bir yere götürüyordum ki...
Alp bana yetişip beni bir kenara çekti.''Bırak beni be manyak!'' dedim öfkeyle.Ama pek beni takmışa benzemiyordu.Kolumu bıraktığında gitmek istedim ama çok merak ediyordum götünden uydurup bana atıcağı yalanları.
Bir süre bekledikten sonra konuşmaya başladı''Nereye gidiyordun?Beni gördükten sonra hızla uzaklaştığını gördüm.Benden bu kadar mı nefret ediyorsun?''
''Hayır bu kadar değil daha fazla nefret ediyorum!''diye yüksek bir sesle bağırdım.''Ne yaptım ben sana söylesene?'' dedi üzgün bir ses tonuyla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Aşk Hikayesi
RomanceHer şeye rağmen bilmediğim bir hikâyenin başrolünü oynuyorum. Sonu nereye gider belli değil, seveceğim kaç şarkı kaldı bilmiyorum. Herkes gibi, her şeyden habersiz yaşıyorum. Ne zaman karşıma çıkarsın, hangi şarkıda ilk dansımızı ederiz hiçbir fikri...