Tajemnica Alfy ~drarry~

I

Cześć kochani!

Oto pierwszy rozdział! Mam nadzieję, że wam się spodoba! Mam trochę problemy zdrowotne, nie mam totalnie siły ja nic.
Jeśli macie jakieś pomysły do książek, czy na one-shoty, piszcie!

Zapraszam do czytania, komentowania i oceniania!

Do zobaczenia 😘

Wasza
Kala_malfoy ✨🐍

03.09.2023r.poprawa

***************************************

Chłopak krzątał się po domu, masując swój spory brzuszek, zdecydowanie miał dobre życie. Posiadał kochającą Alfę, dwa szczeniaczki i trzeciego, w drodze. Mieszkał w dużym domu, z ogrodem i basenem. Czuł się wyśmienicie, był szczęśliwy i spełniony. Jego życie toczył się powoli, bez kłótni i niepotrzebnych hałasów. Mógł stwierdzić, że to kochał, dzieci zwykle bawiły się w bawialni i nie brudziły, były nauczone ogłady. Jednak nie zawsze tak było.

— Mamusiu! Scorpius ukradł twój pamiętnik!

Mała brunetka, wbiegła do kuchni i przykleiła się do nogi bruneta, zakłócając jego wewnętrzny spokój. McCras spojrzał na trzyletnią córeczkę, uśmiechnął się i z cichym jękiem kucnął obok. Popatrzył na nią z iskierką w oczach, po czym zmierzwił jej ciemne włosy. Lubił wymieniać się z dziewczynką takimi drobnymi gestami, czuł dzięki nim związanie i miłość, były dla niego ważniejsze niż prezenty czy seks.

— Jaki pamiętnik, skarbie?

— Taki brązowy, skórzany. – zasepleniła i przytuliła się mocniej do nogi matki nie chąc dostać kuksańca od brata.

Zielonooki zagryzł wargę i ruszył ociężałym krokiem w stronę biblioteki. Wchodząc, do wielkiego pomieszczenia, rzucił mu się w oczy, sześcioletni blondyn, próbujący, przeczytać cokolwiek, z nierównych notatek. Dwudzistopięciolatek, zaśmiał się cicho i podszedł do pierworodnego, poczochrał jasne włoski chłopczyka i złapał za zeszyt. Z czułością przejechał po skórzanej okładce i popatrzył srogo na syna. Nie lubił kiedy ktoś dotykał cudzych rzeczy i nie chciał żeby jego syn robił coś takiego, nie tak go wychowywał, jednak widok starego zeszytu spowodował chwilowe wzruszenie, jego serce zabiło szybciej.

— Jesteś strasznie ciekawski Scorpius.

— Co tutaj jest napisane, mamo? – zapytał z niewinnym uśmiechem chłopiec i stanął na krzesło chcąc jeszcze raz spojrzeć na litery.

Harry posłał dzieciom zachęcający uśmiech, ruszył w stronę salonu pokazując młodszym, aby poszli za nim. Rodzina usiadła na dużej, jasnej kanapie, a Omega otworzył notatnik i przejechał dłonią, po jego pierwszej stronie. Wiązał z nim tak wiele wspomnień, tych lepszych jak i gorszych. Nie był pewny czy dzieci są gotowe na te historię, on sam nie był pewny czy jest gotowy ją opowiedzieć, była ona dla niego ważna, a jednocześnie trudna. Każde wspomnienie pierwszych miesięcy związku z przeznaczonym wzbudzały w nim mieszane uczucia. Poprawił się w siedzeniu, zakręcił loczki w niedbałego koka i westchnął ciężko czując kopniaki nienarodzonego szczeniaka. Spojrzał na dzieci i posłał im delikatny, czuły uśmiech, chciał przedłużyć chwilę opowiedzenia historii, ale pytające spojrzenia szczania nie ustępywały.

— To mój notatnik, z czasów Harward'u. — powiedział cicho.

Kolorowe tęczówki, wpatrywały się w niego w oczekiwaniu, ekscytacji, jakby tylko czekały, na rozwinięcie sytuacji. Brunet wiedział, że im się nie oprze, to były przecież jego dzieci. Jak można odmówić tym uroczym buziom? Przeklnął się w myślach, że nie potrafi powiedzieć nie i po prostu odejść, jego mąż od początku ich małżeństwa stwierdzał, że jest zbyt łatwowierny, lecz on nigdy nie brał tego na poważnie.