Zawgyi ver
လန္ဝမ္က်ီတစ္ေယာက္ ေဝ့ရင္းလက္ကိုဆြဲကာ အေပၚထပ္အခန္းထဲသို႔ ျပန္တက္သြားေလသည္။
ေအာက္ထပ္တြင္ လူရွင္းသြားေသာအခါ လန္ခ်ီရန္ႏွင့္ ေရွာင္ရွင္းခ်န္ႏွစ္ဦးတည္းသာ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
ေရွာင္ရွင္းခ်န္ကဆိုလာသည္။
"ဦးေလး! အယ္.. လူႀကီးမင္း"
လန္ခ်ီရန္ကလွည့္ၾကည့္လာသည္။
ေရွာင္ရွင္းခ်န္ကထပ္ေျပာသည္။
"လူႀကီးမင္းတို႔ တစ္ကယ္ပဲ.."
ထိုစဥ္ စုန္႔ဇီခ်န္း၏ေအာ္သံက ေရွာင္ရွင္းခ်န္၏ နားထဲ စူးခနဲဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။
"ဘာ ဘာျဖစ္တာလဲ? ဇီခ်န္း! ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
ေရွာင္ရွင္းခ်န္ အေပၚထပ္ေရာက္သြားေသာအခါ ေရွာင္ရွင္းခ်န္ေတြးလိုက္မိသည္က
"ငါ တစ္ကယ္ပဲ သူတို႔ကို ငါ့အိမ္မွာ အဆံုးထိ ေခၚထားႏို္င္ပါ့မလား?"
ၾကမ္းျပင္တြင္ ေမွာက္ယက္လဲေနေသာ စုန္႔ဇီခ်န္းအား ေရွာင္ရွင္းခ်န္သြားထူရင္းေျပာလာသည္။
"မင္း ေရေတြကို သတိထားမသြားဘူးလား?"
"သူတို႔ေျပာတာ ေျခာက္သြားၿပီဆို?"
"သူတို႔ေျပာတိုင္း လိုက္လုပ္တာ မင္းမွမဟုတ္တာ!"
"တစ္ခါေလးေလာက္ ယံုမိတာပါကြာ"
ျပန္ျပင္ရမည့္အရာမ်ား ျပန္ျပင္ၿပီးသည္ႏွင့္ စုန္႔ဇီခ်န္းတစ္ေယာက္ ေရွာင္ရွင္းခ်န္ရွိရာ ပန္းၿခံထဲသို႔ ေလ်ာက္လာခဲ့သည္။
"ရွင္းခ်န္! မင္း အေအးမိေနဦးမယ္"
ေရွာင္ရွင္းခ်န္ကေျပာလာသည္။
"ငါ့အေျခအေနကို ငါသိပါတယ္"
စုန္႔ဇီခ်န္းကသက္ျပင္းခ်ရင္း ေမးလာသည္။
"မင္း အခုထိ စိတ္ဆိုးေနတုန္းလား?"
"ဇီခ်န္း! မင္းတစ္ကယ္ပဲ ဘာသိထားလို႔လဲ?"
စုန္႔ဇီခ်န္းတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးမ်ားျပဴးက်ယ္သြားရသည္။ တစ္ဖက္သို႔လွည့္လိုက္ရင္း
BẠN ĐANG ĐỌC
♥ၾကမၼာေစရာ♥ (Book 2)
FanfictionMDZS ထဲက ဇာတ္ေကာင္ေလးေတြသာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဒီဖက္ေခတ္ေရာက္လာခဲ့ရင္.... character မက်ိဳးေအာင္ ေသခ်ာ က်ိဳးစားေပးပါ့မယ္ေနာ္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက character ခ်ိဳးေဖာက္မိတာ ဇာတ္လမ္းကိုေျပာင္းပစ္လိုက္တာေတြကို မႀကိဳက္ၾကပါဘူ...
