chapter 2

0 1 0
                                        

Ysabelle P.O.V.

Maaga palang ay ginising ni mamma dahil aalis ako papuntang Maynila   hinatid ako nito sa barko kasama si papa.  ayokong palagpasin ang ganitong opportunity na ibinigay sakin ng matandang lalaki

Mag iingat ka dun anak at yang gamit mo lagi mong hahawakan  baka malingat ka at manakaw yan mahirap na andyan ang pera at address ng bahay na pupuntahan mo

Opo mama mag-iingat din kayo dito ni papa at ni bunso "saad ko "

Oh sya anak sumakay kana baka maiwan ka ng barko " paalam nito "

Ingat kayo sa pag uwe huh ayw kung maiyak dahil tiyak na mamimiss ko ang mga ito ngunit pinigilan ko ang luha. Ayokong umiyak sa harap nito kaya niyakap ko nalang ito.

Wag kayong mag-alalaa ma pa  mag tratrabaho ako ng mabuti para sa inyo ni papa." sagot ko dito at niyakap ito ulit.

Sumakay na ako ng barko at
Habang nasa byahe ako hindi ko maiwasang hindi malungkot lalo na iyon ang unang beses na napalayo ako sa aking mga magulang. May luhang kumawala sa mga mata ko na agad kong pinunasan. Kailangan kong maging matapang para sa pamilya ko kaya hindi ako dapat magpadala sa emosyon
Inisip ko na lang na
ang hirap ko kaya gustong-gusto kong makatapos  para ma i-ahon sa kahirapan ang mga magulang ko kaso kapos pa sa pera kaya mas minabuti ko munanf mag trabahk. Araw-araw kasi ay nakikita ko ang hirap ni papa sa pagpapasada ng trycicle. Umulan man o umaraw hindi ito tumitigil para lang may mapakain at makapag-aral lang kami ng kapatid kong si bella.

At sa subrang lalim ng inisip ko ay dumaong na ang barko sa terminal

Pagkababa ko ng barko agad kong inilibot ang paningin ko sa kabuuhan ng terminal. Maraming mga tao doon na halos mapuno na ang buong lugar.

"So ito pala ang tinatawag nilang Maynila..." bulong ko sa sarili ko

Bitbit ang back pack ko dahil  naghahanap ako ng taxi  hindi ko kabisado ang lugar lalo na at firstime kong makapunta ng Maynila.

Ibang-iba sa marinduque na kinalakihan ko na halos lahat ng tao doon ay kakilala mo samantalang dito sa Maynila naman lahat ng tao ay parang mayayaman

Habang nag hahanap ako ng taxi ay
Napasigaw nalang ako nang may biglang humablot ng backpack ko kung saan nakalagay ang 5 thousand na  pera ko at address nung bahay ng matanda Hinabol ko ang lalaki upang kunin dito ang bag ko ngunit mabilis itong tumakbo kaya hindi ko na ito naabutan. Napaluhod na lng ako sa kalsada dahil sa pag kamalas malas ko ngaung araw

Nag palaboy laboy lang ako balik dito balik doon ang ginagawa ko sa subrang laki ng maynila hndi ko alam kung saannako pupunta wla akong bahay na matutuluyan
Ni wla din akong pera na pambili ng pag kain bakit ba kade ang malas mo ngaun ysabelle pano ns tayo 'saad ng aking isipan "

Sa subrang gutom ko umupo na lang ako sa gilid ng kalsada gutom na gutom.na ako hndi kuna kaya lulang lula ako sa subrang gutom

Im inlove with youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon