Herşeyimi bıraktım,kendimi bile....
Sabah saatleriydi herşeyin aslında başlangıcı olan o gece,kavga sesleri bişeylerin yere düştüğü zaman çıkan takırtılı sesler annemin çığlıkları babamın bağırışları
-ılgaz şimdi senle bi anlaşma yapıcaz kuzum anladın mı beni...
Herşeyimi kaybediceğimin anlaşmasıymış bu sekiz yaşında herşeyimi kaybedişimin anlaşmasıymış bu
-tamam anne" sesimiz kısık çıkıyordu birbirimizi ne kadar anlaya bildiysek o kadar konuştuk
-Ilgaz şimdi gidiceksin
Hayır diyemeyecek kadar korkuyordum o an ne deseler biliyordum yapıcaktım
-ne tarafa doğru annee, sen-
Cümlenin gerisi yok.tek diyebildiği kelime kendini bile bulamayacağın yere koş ılgaz
Daha sekiz yaşındaki bi kızın bu cümleden ne çıkarta bilirdi ne yapması gerektiğini bilmeyen bi kız çocuğu babasıyla,annesi zorla alınmış,hayatı daha yeni yeni tanımaya çalışan bi çocuğun o yaşta kendinden bile kaçmasımıydı bu yaşta öğrendiği...işte Ilgaz'ın öğrendiği buydu, hayattan kaçması gerekiyodu kendinden kaçması gerekiyodu...
Ilgaz annesinin dediğini yaptı kaçtı ordan arkasında herşeyim dediği iki insanı bıraktı...bırakmak zorunda kaldı
O günden sonra kimseye güvenmedi herkesten kaçtı,kendinden,çevresinden,yeri geldi düşünmekten bile kaçtı çünkü bunu küçükken kendine yer etmişti...
Küçükken öğrenmişti herşeyi ardında bırakıp kaçması gerektiğini....
YOU ARE READING
GECE VE GÖLGE🌑
Teen FictionBu zaman diliminde aşkı nasıl yaşamak gerekir,nasıl hissedilir bunu anlamak zaman istiyo Ilgaz daha erken yaşta hayatı öğrenecek ama bunu ne zaman fark edicek,kıvanc ile nasıl devam ettirecekler....
