GECE VE GÖLGE🌑

Beklemem gerek kaçmamak için....

Neden sizce dar geliyor duvarlar...

Ah be müdüre hanım benim adıma endişelenme,biliyorsun beni
-herşeyden kaçarak kurtulurum,cümlenin devamı bu olsa gerek tatlım.
Beni neden bu kadar iyi tanıyorsun müdüre hanım" ikimizde birbirimize bakarak kıkırdarken, bi yandan da kırgın bi gülümsemeyle bana bakışını izliyordum
-hayır yapma be tontiş,gene başlama"
-ılgaz iki gün sonra gidiyorsun burdan,
On senedir bana yuva olan bu yurttan gidiyordum artık, napıcaktım dışarda  yetişkin sayılıyordum, peki o kadar büyümüşmüydüm,sorunlarımı kaçmadan çözebilecek kadar büyümüşmüydüm
-ben seni ziyarete gelirim tontişim;)
-eminim eminim,haydi artık yemeğe in"
Yanından ufak buruk bir  gülümsemeyle ayrıldım.
Yemekhanede biraz oturup atıştırdıktan sonra bahçeye indim...
İnerken merdivenden ilk girişimi hatırladım koşarcasına çıkmıştım şimdi ise inmek istemezmişçesine yavaşça iniyordum,burası bana alışmıştı benimde buraya alıştığım gibi bahçeye bi göz gezdirdim ilk burda düşmüştüm dedim erik ağacına bakarken....
                                               (İki gün sonra, gidiş
                                                  Vakti)
 
Bavullarım hazırladım kapının önüne çıktım son kez baktım ardımda kalanlara son kez baktım,anılarıma hatta son kez baktım erik ağacına....hafif bir gülümseme ve işte ilk adım ile gidişim,arkama bir daha bakamadım başım hep yerdeydi,aklımdaki sorular nereye gideceğimi şaşırtmıştı okulun pansiyonunda kalacaktım artık kendi evim olucaktı.
Pansiyona eşyalarımı yerleştirdim ve alışmaya çalıştım benim gibi pansiyonda kalan arkadaşlarım vardı ama hemen hemen hiç biriyle doğru düzgün konuşmuşluğum yok:)

Biz garip bi dünyanın içindeyiz,nasıl kaçmadan bekleyecektim olacakları...